မိတၳီလာၿမဳိ႕တြင္ အေျခအေန တည္ၿငိမ္မႈ မရွိေသးေသာ္လည္း ယမန္ေန႔ညကေလာက္ ဆိုရြားျခင္း မရွိေတာ့

မိတၳီလာၿမိဳ႕ သိရိမဂၤလာ ရပ္ကြက္အတြင္းမွ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ ကေလး လူၾကီးမ်ားအား မိတၳီလာ ခရိုင္အားကစားကြင္းအတြင္းသို႔ တာ၀န္ရွိသူမ်ား အရပ္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားက ပို႔ေဆာင္ေပးေနစဥ္ မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းက ေရႊအေရာင္းအ၀ယ္ ျပဳလုပ္ရာမွ စတင္ခဲ့ေသာ မိတၳီလာၿမဳိ႕မွ ပဋိပကၡအေျခမ်ားမွာ မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းအခ်ိန္ထိ ျပန္လည္တည္ၿငိမ္မႈ မရွိေသးေသာ္လည္း ယမန္ေန႔ညပိုင္းကေလာက္ ျပင္းထန္ဆိုးရြားမႈ မရွိေတာ့ေၾကာင္း Eleven Media Group သတင္းေထာက္၏ သတင္းေပးပို႔မႈအရ သိရပါသည္။ ဆူပူမႈမ်ားအား ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ ယမန္ေန႔ညက ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း ဆူပူသူ လူစုလူေ၀းမွာ ေနအိမ္မ်ားအား မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကၿပီး ေသဆံုးသူ ငါးဦးႏွင့္ ဒဏ္ရာရရွိသူ ၂၂ ဦးရွိေၾကာင္း မိတၳီလာ ျပည္သူ႕ေဆး႐ံုမွ တာ၀န္က် ဆရာ၀န္တစ္ဦးက မြန္းတည့္ ၁၂ နာရီအခ်ိန္တြင္ ေျပာၾကားပါသည္။ အဆိုပါ အၾကမ္းဖက္ျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အျဖစ္မွန္ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ရန္အတြက္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္ကို မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရၿပီး မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး လံုျခံဳေရးႏွင့္ နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ေက်ာ္မိုးက ဥကၠဌအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ မိတၳီလာခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးတင္ေမာင္စိုးက အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္ေအး၊ မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး ဒုတိယတိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴး ဒုရဲမွဴးႀကီးထြန္းႏိုင္၊ မိတၳီလာခ႐ိုင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴး ဒုရဲမွဴးႀကီး ေမာင္ေမာင္ျမင့္တို႔က အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္လည္းေကာင္း အသီးသီး ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕သည္ ျဖစ္စဥ္အမွန္ အေသးစိတ္အား စံုစမ္းစစ္ေဆး၍ တစ္ပတ္အတြင္း ျပန္လည္တင္ျပရမည္ ျဖစ္သည္။ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ ၾကား၀င္ညွိႏိႈင္းေပးႏိုင္ရန္အတြက္ မိတၳီလာၿမဳိ႕တြင္ ေရာက္ရွိေနေသာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕သည္ မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁၁ နာရီခန္႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားၿပီျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ႀကံဳေတြခဲ့ရေသာ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ "ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒုကၡသည္စခန္းေတြလည္း သြားတယ္။ ေဆး႐ံုေတြလည္း သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ျမင္တာကေတာ့ တကယ့္႐ုိး႐ုိးသားသား ျပည္သူေတြကေတာ့ မျဖစ္ခ်င္ၾကဘူး။ လူတစ္စုက ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ သာမန္ျပည္သူေတြကေတာ့ အၾကမ္းဖက္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိဘူး။ ေဆး႐ံုမွာေတာ့ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းထားလို႔ ေျခေထာက္၊ ေပါင္ေတြမွာ ဒဏ္ရာရထားသူတစ္ခ်ိဳ႕ ေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ကိုလည္း အားေပးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ဴးေက်ာ္မတုိက္ခိုက္ၾကဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ကာကြယ္တာေလာက္ပဲ လုပ္ၾကဖို႔ တုိက္တြန္းခဲ့တယ္။ အခုကိစၥမွာ လူတစ္စုက လိုသလိုဆြဲၿပီး ဖန္တီးေနတဲ့ ပေယာဂေတြ ရွိေနတယ္။ အဲဒါကို သတိႀကီးႀကီး၊ ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ထိန္းသိမ္းၾကပါလို႔ပဲ ေမတၲာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ မနက္ကေတာ့ အၾကမ္းဖက္တဲ့ ေနရာေတြမွာ လံုၿခံဳေရး၀န္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ၀င္ေရာက္ေျဖရွင္းေပးလို႔ နည္းနည္းၿငိမ္သက္သြားတယ္။ တျခားၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာလည္း မသကၤာမႈေတြနဲ႔ သံသယေတြ ရွိေနၾကတယ္။ ရန္ကုန္က ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြ ပိုၿပီးအဆင္ေျပတယ္ထင္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္ကို ျပန္လာတာပါ" ဟု ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္က မတ္ ၂၁ ရက္ မြန္းလြဲ ၃ နာရီေက်ာ္ခန္႔တြင္ ေျပာသည္။ မိတၳီလာၿမိဳ႕ တစ္ေနရာတြင္ မီးေလာင္ကၽြမ္းေနသည္ကို ေတြ႕ရစဥ္ လူစုလူေ၀းႏွင့္ ဆူပူမႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သိရၿပီး ယေန႔မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ ဆူပူသူမ်ားက ရန္မ်ဳိးေအာင္ရပ္ကြက္ ေတာ္၀င္နန္းအနီးရွိ ေနအိမ္တစ္လံုးအားလည္းေကာင္း၊ ကားႀကီးကြင္းအနီးမွ ေနအိမ္တစ္လံုးကိုလည္းေကာင္း မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့ၿပီး၊ ေအာင္ဆန္းၿမဳိ႕သစ္မွ ေက်ာ္ဓာတ္ဆီဆိုင္ကိုလည္း ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ လံုျခံဳေရးအတြက္ ေနျပည္ေတာ္ လံုျခံဳေရးတပ္မွ ရဲတပ္သားအင္အား ၁၅၀ ေက်ာ္၊ ရမည္းသင္းခ႐ိုင္မွ ဒုရဲမွဴးေသာင္းၾကည္ ဦးေဆာင္ေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႕အင္အား ၅၀ ခန္႔တို႔သည္ နယ္ေျမခံ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး လံုျခံဳေရးတာ၀န္မ်ား ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။ ယေန႔နံနက္ အေစာပိုင္းက ရန္မ်ဳိးေအာင္ရပ္ကြက္ႏွင့္ လုပ္သားရပ္ကြက္အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ဆူပူမႈမ်ားေၾကာင့္ ေသဆံုးမႈ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း သိရၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။ မိတၳီလာ စည္ပင္သာယာေစ်းႀကီး ပိတ္ထားသလို အိမ္ဆိုင္အမ်ားစုလည္း ပိတ္ထားၾကသည္ဟု သိရသည္။ ၿမဳိ႕ေပၚတြင္ ေနထိုင္သူအမ်ားစုသည္ နီးစပ္ရာသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေနမႈလည္း ရွိေနေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္။ မီးေလာင္မႈျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ျမင္းျခံ၊ ေက်ာက္ဆည္၊ ရမည္းသင္း၊ မိထၳီလာခရိုင္ ေလးခရိုင္ မီးသတ္ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားႏွင့္ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား ပူးေပါင္းျပီး မီးျငိမ္းသတ္ေရး ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္မွ ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးတင္မင္းက Eleven Media Group သို႔ ေျပာၾကားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ျမင္တာကေတာ့ တကယ့္႐ုိး႐ုိးသားသား ျပည္သူေတြကေတာ့ မျဖစ္ခ်င္ၾကဘူး။ လူတစ္စုက ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ေနတာေတြ႕ရ တယ္။ သာမန္ျပည္သူေတြကေတာ့ အၾကမ္းဖက္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိဘူး။ ေဆး႐ံုမွာေတာ့ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းထား လို႔ ေျခေထာက္၊ ေပါင္ေတြမွာဒဏ္ရာရထားသူတစ္ခ်ိဳ႕ေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ကိုလည္း အားေပးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ဴးေက်ာ္ မတုိက္ခိုက္ၾကဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ကာကြယ္တာေလာက္ပဲလုပ္ၾကဖို႔ တုိက္တြန္းခဲ့တယ္။ အခုကိစၥ မွာ လူတစ္စုက လိုသလိုဆြဲၿပီး ဖန္တီးေနတဲ့ ပေယာဂေတြရွိေနတယ္။ အဲဒါကို သတိႀကီးႀကီး၊ ဥာဏ္အေျမာ္ အျမင္ ႀကီးႀကီးနဲ႔ ထိန္းသိမ္းၾကပါလို႔ပဲေမတၲာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္ . . . . မြန္းလြဲ ၁ နာရီအခ်ိန္က စတင္ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့သည့္ ကားၾကီး၀င္းအေရွ႕ဘက္ မီးေလာင္ကၽြမ္းမႈသည္ အျခားေနရာမ်ားသို႔ ကူးစက္ေလာင္ကၽြမ္းလ်က္ ရွိေနျပီး သီရိမဂၤလာရပ္ကြက္ရွိ AGD ဘဏ္အနီးသို႔ ကူးစက္ေလာင္ကၽြမ္းေနေၾကာင္း သိရသည္။ မီးေလာင္ကၽြမ္းမႈကို ၿငိမ္းသတ္ရန္အတြက္ မီးသတ္ယာဥ္ အလံုအေလာက္ မရွိျခင္း၊ ရွိေနေသာ မီးသတ္ယာဥ္မ်ားမွာလည္း မီးေလာင္ကၽြမ္းရာ ေနရာသို႔ သြားႏိုင္ရန္အတြက္ လံုျခံဳေရး အလံုအေလာက္ မရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မီးေလာင္ကၽြမ္းမႈကို ျငိမ္းသတ္မရ ျဖစ္ေနေၾကာင္း မိထၳီလာၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိေနသည့္ Eleven Media Group သတင္းေထာက္က ေျပာၾကားသည္။ လွည့္ကင္းေစာင့္ေနသည့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ယာဥ္တန္းအား ေတြ႕ရစဥ္ ယခုျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး"ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ၿပီးၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရဲက အေရးပိုင္ၿပီ။ ရဲအေရးပိုင္ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးရွိဖို႔ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔ ပုဒ္မ ၁၄၄ ကို အသက္သြင္းဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တုိင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ေျပာခိုင္းတယ္။ အဲဒါကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ေျပာၿပီးၿပီ။ တိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကလည္း လုပ္ေပးပါမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေျခအေနက မတည္ၿငိမ္ေသးဘူး။ တစ္ခုခုျဖစ္မွာကို ျပည္သူေတြက ေၾကာက္ေနၾကတယ္" ဟု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ မိတၳီလာၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦး၀င္းထိန္က Eleven Media Group သို႔ မတ္ ၂၁ ရက္ ညေန ၄ နာရီခန္႔က ေျပာၾကားသည္။ ညေနပိုင္းအေျခအေနမွာမူ ယမန္႔ေန႔ညက ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အေျခအေနကဲ့သို႔ မဆိုး၀ါးေတာ့ေၾကာင္း၊ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ထားသည့္အျပင္ အင္း၀ဘဏ္ရွိ ေငြေၾကးမ်ားကို လံုျခံဳသည့္ေနရာသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းရန္အတြက္ တပ္မေတာ္မွ လာေရာက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ၿမိဳ႕အတြင္းသို႔ တပ္မေတာ္မွ ၀င္ေရာက္ေနရာယူထားသည္ဆိုေသာ သတင္းမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့ျခင္းေၾကာင္း လူစုလူေ၀းျဖင့္ သြားလာမႈမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားေၾကာင္း သိရသည္။ ထပ္မံသိရွိရေသာ သတင္းမ်ားအရ ညေနေလးနာရီ ၀န္းက်င္တြင္ မိတၳီလာၿမိဳ႕ သီရိမဂၤလာရပ္ကြက္အတြင္းမွ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ကေလးႏွင့္လူႀကီးမ်ားအား မိတၳီလာခရိုင္ အားကစားကြင္းအတြင္းသို႔ တာ၀န္ရွိသူမ်ား အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားက ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္ဟုလည္း သိရသည္။ မိတၳီလာ ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္တြင္ မတ္လ ၂၁ ရက္ ည ၁၀ နာရီ ၃၀ မိနစ္အခ်ိန္အထိ မိတၳီလာျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ေရာက္ရွိလာသူ ၄၂ ဦးရွိေၾကာင္း မိတၳီလာျပည္သူ႔ေဆးရုံမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက Eleven Media Group သို႔ အတည္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အဆုိပါ တာ၀န္ရွိသူက ''ေဆးရံုကို ေရာက္ရွိလာသူ ၄၂ ဦးမွာ ေသဆံုးသူစာရင္းကေတာ့ အေျပာင္းအလဲ မရွိေသးပါဘူး။ ဒါက ေဆးရံုမွာေရာက္ရွိလာတဲ့ စာရင္းပါ။ ဒဏ္ရာရသူ စာရင္းကေတာ့ တိုးလာၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္ထိ စာရင္းအရ ၃၇ ဦး ရွိပါတယ္။ ေဆးရံုမွာမရွိတဲ့ ေဆးအခ်ိဳ႕ကလြဲၿပီး ေဆး႐ံုေရာက္လာသူ အားလံုးကုိ ကုသေပးဖို႔ ေဆးဝါးလံုေလာက္မႈ ရွိပါတယ္။ ေဆးရံုဝန္ထမ္းအင္အား ျဖည့္တင္းၿပီး အခ်ိန္ျပည့္ကုသမႈ ေပးႏုိင္ေရးအတြက္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးထားပါတယ္'' ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ Photo - AFP မိတၱီလာၿမိဳ႕ ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္၏ လက္ရွိအေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မိတၳီလာ အမွတ္ (၂) ရဲစခန္းမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ''လက္ရွိအေျခေနက အနည္းငယ္ လႈပ္ရွားမႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါကိုလည္း တည္ၿငိမ္ေစဖို႔ လံုၿခံဳေရးလုပ္ငန္းေတြ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္'' ဟု ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ “ေလာေလာဆယ္ လံုၿခံဳေရးေတြ လွည့္ကင္းေဆာင္ရြက္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေန႔ဘက္ကလိုေတာ့ ဆူဆူညံညံေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ၉ နာရီခြဲ ဝန္းက်င္ေလာက္ကေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကုိ လူႏွစ္ ဆယ္ေလာက္က ဖ်က္ေနတယ္လို႔ၾကားလို႔ ရဲတပ္ဖဲြ႕ဝင္ေတြ သြားေရာက္ထိန္းသိမ္းေနတယ္လို႔ သိရတယ္။ အတည္ေတာ့ မျပဳႏုိင္ေသးဘူး။ အဲဒီလို ေကာလဟာလေတြေတာ့ ခဏခဏ ၾကားေနရတယ္” ဟု မိတၳီလာၿမိဳ႕သို႔ ေ၇ာက္ရွိေနသည့္ Eleven Media Group သတင္းေထာက္၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရသည္။ မိတၳီလာၿမဳိ႕၏ ေနာက္ဆံုးအေျခအေနအား သိရွိရန္အတြက္ ည ၁၁ နာရီ ၃၀ မိနစ္အခ်ိန္တြင္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ရာတြင္ "အေျခအေနက တည္ၿငိမ္ေနပါၿပီ။ ေကာလာဟလ သတင္းေတြပဲ ၾကားေနတာ ရွိပါတယ္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ တည္ၿငိမ္မႈ ရသြားၿပီလို႔ ေျဖၾကားပါတယ္" ဟု Eleven Media Group သတင္းေထာက္က ေျပာၾကားသည္။

ဦးေႏွာက္ကို ပ်က္စီးေစေသာ အေၾကာင္း (၁၀)ခ်က္ ============================= (၁) စကားနည္းျခင္း အသိဥာဏ္ အေတြးအေခၚပိုင္းပါတဲ့ စကားစျမည္မ်ိဳး ေျပာေပးျခင္းေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ စြမ္းရည္ကို တိုးတက္ေစပါတယ္။ (၂) စိတ္၀င္စား တက္ႂကြစြာ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ မရွိျခင္း စဥ္းစားေတြးေခၚျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္ကို ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ကို တက္ႂကြေစတဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈေတြ လုပ္မေပးရင္ ဦးေႏွာက္ကို က်ံဳ႕ေစပါတယ္။ (၃) က်န္းမာေရး မေကာင္းခ်ိန္မွာ ဦးေႏွာက္ကို အသံုးျပဳျခင္း က်န္းမာေရး မေကာင္းခ်ိန္မွာ (ဦးေႏွာက္သံုးရတဲ့) အလုပ္ ျပင္းထန္စြာ လုပ္တာမ်ိဳး၊ စာက်က္ စာဖတ္ တာမ်ိဳးေတြဟာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈ ေတြကို ေလ်ာ့က်ေစသလို ဦးေႏွာက္ကိုလည္း ပ်က္စီးေစပါတယ္။ (၄) အိပ္ခ်ိန္မွာ ေခါင္းကို ဖံုးအုပ္ထားျခင္း ေခါင္းကို ဖံုးအုပ္ၿပီး (ေခါင္းၿမီး ျခံဳၿပီး) အိပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကာဗြန္ဒိုင္ ေအာက္ဆိုဒ္ေတြ စုစည္းမႈကို တိုးလာေစၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ စုစည္းမႈကိုေတာ့ ေလ်ာ့က်ေစတာေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကို ပ်က္စီးတဲ့ အက်ိဳးဆက္ ကိုရေစပါ တယ္။ (၅) အိပ္ခ်ိန္ မလံုေလာက္ျခင္း အိပ္စက္ျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္ကို အနားရ ေစပါတယ္။ အိပ္ခ်ိန္ မလံုေလာက္ တာမ်ိဳး ေရရွည္ ျဖစ္လာတဲ့ အခါမွာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ဆဲလ္ေတြ ေသဆံုးတဲ့ႏႈန္း ျမင့္မား လာေစပါတယ္။ (၆) ေလထု ညစ္ညမ္းျခင္း ဦးေႏွာက္ဟာ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳတဲ့ အစိတ္အပိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ညစ္ညမ္းတဲ့ ေလကို ႐ႈသြင္းျခင္း အားျဖင့္ ဦးေႏွာက္ကို ေအာက္ဆီဂ်င္ ေထာက္ပံ့မႈ ေလ်ာ့နည္းေစၿပီး ဦးေႏွာက္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို က်ဆင္းေစပါတယ္။ (၇) အခ်ိဳမ်ား လြန္ကဲစြာ စားျခင္း အခ်ိဳဓာတ္ေတြ လြန္ကဲေနခဲ့ရင္ ပ႐ိုတိန္းဓာတ္နဲ႔ အာဟာရေတြ စုပ္ယူမႈကို အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစၿပီး အာဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့ ေစတဲ့အျပင္ ဦးေႏွာက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ကိုပါ အေႏွာင့္ အယွက္ ျဖစ္ေစပါတယ္။ (၈) ေဆးလိပ္ ေသာက္ျခင္း (ခဏခဏ ေျပာလြန္းလို႔ ေနာက္ဆို ေဆးလိပ္ ေသာက္တတ္သူေတြ ကၽြန္ေတာ္႔စာကို လာဖတ္ ၾကပါေတာ့ မလားေတာင္ မသိဘူး) ေဆးလိပ္ ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကို က်ဳံ႕ေစသလို အယ္လ္ဇိုင္းမား ေရာဂါ (လူရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္နဲ႔ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္း ေတြကို က်ဆင္းေစတဲ့ ေရာဂါ) ပါျဖစ္လာႏိုင္ ပါတယ္။ (၉) လြန္ကဲစြာ စားေသာက္ျခင္း လိုအပ္တာထက္ ပိုစားေသာက္ ျခင္းအားျဖင့္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ေသြးလႊတ္ေၾကာ ေတြကို တင္းမာေစၿပီး စိတ္စြမ္းရည္ကိုပါ က်ဆင္းေစပါတယ္။ (၁၀) မနက္စာ မစားျခင္း မနက္စာ မစားသူေတြဟာ ေသြးထဲမွာ ပိုနည္းတဲ့ သၾကားဓာတ္ ရေစပါတယ္။ အဲဒါရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ အေနနဲ႔ ဦးေႏွာက္အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ အာဟာရ မရေတာ့ဘဲ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ စြမ္းရည္ကို က်ဆင္းေစပါတယ္။ Credit - Original up-loader ----------------------------------------------- Post From ^..^ ေရးမိေရးရာေလးမ်ား Unlike · · Share

အမရပူရျမိဳ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ-၏ ၾသဝါဒကထာ

(၁)။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္၏ အစြမ္းသံုးပါး-၁။ သိရန္မွန္က, မက်န္ရေအာင္, လံုးဝစံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။ ၂။ သိသည့္တရား, မ်ားအျပား၌, ေဟာထားစဖြယ္, နည္းသြယ္သြယ္ကို, ျခယ္လွယ္စံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။ ၃။ ကၽြတ္ထိုက္ၾကေပ, မ်ားေဝေန၏, ဣေျႏၵစရိုက္, သူ႔အႀကိဳက္ကို, ႏႈိက္ခၽြတ္စံုလင္, အကုန္ျမင္, သဗၺဥ္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း။ ၄။ ဉာဏ္ေတာ္စြမ္းပကား, ဤသံုးပါးေၾကာင့္, အမ်ားေဝေန, ကၽြတ္လြတ္ေစဖို႔, မေနမနား, သက္ေတာ္အားျဖင့္, ႀကီးမားေလဘိ, ရွစ္ဆယ္ျပည့္၍, ပရိနိဗၺာန္, စံသည့္တိုင္ေအာင္, သယ္ယူေဆာင္, ဘုန္းေခါင္ ငါတို႔ ဘုရားတည္း။ (ဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူရျခင္း၏ ရလာဘ္) ဘုရားရွင္ေတာ္, မပြင့္ေပၚလွ်င္, လူေတာ္အမ်ား, စိတ္ေကာင္းထားလည္း, ဤကားကုသိုလ္, အကုိသလ္ႏွင့္, ထိုထိုဘံုဘဝ, မသိရ, မ်ားလွ အျပစ္ေတြ။ ဘုရားရွင္ေတာ္, ပြင့္ထြန္းေပၚ၍, ေဟာေဖာ္ညႊန္ၾကား, ျမတ္တရားေၾကာင့္, ဤကားကုသုိလ္, အကုသိုလ္ႏွင့္, ထိုထိုဘံုဘဝ, သိၾကရ, မ်ားလွ ေက်းဇူးေတြ။ ေက်းဇူးေတာ္ရင္, ဘုရားရွင္ကို, ေန႔စဥ္မျပတ္, ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔, အျမတ္ရတနာ, သာသနာ၏, ႏွစ္ျဖာဝန္ထမ္း, လြန္ႀကိဳးပမ္း, လူစြမ္း ျပၾကေစ။ ငရဲရွိတယ္, တိစၧာန္ရွိတယ္, ျပိတၱာရွိတယ္, လူနံု လူမြဲ လူဆင္းရဲ ရွိတယ္, ေသရဦးမယ္ သတိထား။ သံေဝဂဝတၳဳ ရွစ္ပါး အမိဝမ္းေခါင္း, ဆယ္လေညာင္းမွ်, ေအာင္းခဲ့ရေခ်, တည္သေႏၶႏွင့္, လူ႔ေျပလူ႔ရြာ, ေရာက္ျပန္ပါလည္း, အို နာ ေသေရး, ဒုကၡေဘးေၾကာင့္, စိတ္ေအးကိုယ္ခိုင္, မေနႏိုင္ခဲ့, ဆိုင္ဆိုင္ဒုကၡ, ခံျပီးမွလည္း, မ်ားလွပါယ္ရြာ, ေရာက္ၾကရွာ၏။ အတီတာေရွး, ဤဝဋ္ေဘးႏွင့္, ေနာင္ေရး နာဂါတ္, ဒုကၡထပ္လိမ့္, မျပတ္ခုခါ, ျဖစ္တံုးမွာလည္း, အစာရွာရ, ထိုဒုကၡေၾကာင့္, ေန႔ညမဟူ, ကိုယ္စိတ္ပူ၍, သူသူငါငါ, မသက္သာသည္, ရွစ္ျဖာသံေဝ ရေၾကာင္းတည္း။ မီး ၁၁-ပါး သူသူငါငါ, ျဖစ္ေလရာဝယ္, ဦးစြာႀကိဳဆီး, ဇာတိမီးက, အျပီးပံုေသ, ေလာင္ျမိဳက္ေလ၏။ မေသြတစ္သီး, ဇရာမီးလည္း, အျပီးေနာက္မွာ, ကပ္လ်က္ပါ၏။ မကြာေစရ, မရဏဟု, တစ္ဘဝဖ်က္ဆီး, ေလာင္သည့္မီးလည္း, ျငီးျငီးေျပာင္ေျပာင္, အျမဲေလာင္၏။ ေလာင္ပံုေလာင္အား, မထင္ရွားပဲ, ႏုထြားျပိဳျမစ္, အရြယ္ျဖစ္ေသာ္, အခ်စ္ရာဂ, မီးေတြထ၍, ေဒါသထန္ျပင္း, ေမာဟညႇဥ္း၏။ မကင္းႏိုင္ေအာင္, ထို႔ေနာက္ေနာင္လည္း, ေတာက္ေလာင္ဖိစီး, ေသာကမီးေၾကာင့္, ဝမ္းနည္းဖြယ္ေတြ, အေထြေထြႏွင့္, ပရိေဒဝ, ငိုေၾကြးၾကဖို႔, ဒုကၡလည္းထပ္, ေဒါမနသ္ႏွင့္, ဆက္စပ္မကြာ, ဥပါယာသ, လြန္ျပင္းပ်၍, သက္မွ်မရွဴ, တက္ေအာင္ပူသည္,---ဆူဆူဆယ့္တစ္ မီးေတာက္တည္း။ အနိစၥ, ဒုကၡ, အနတၱ, လကၡဏာေရး ၃-ပါး အိုအိုလူမ်ား, သတိထားေလာ့, သြားဆဲကာလ, ခါသမယဝယ္, ပထမေျခလွမ္း, ရုပ္နာမ္တန္းတို႔, လွမ္း ဒုတိယ, မေရာက္ၾကဘူး၊ ဒုတိယလွမ္း, ရုပ္နာမ္တန္းလည္း, လွမ္း တတိယ, မေရာက္ၾကပင္၊ တစ္လွမ္းတြင္လည္း, ေျမႇာက္စဥ္တစ္မ်ိဳး, ေရွ႔တိုးတစ္ဖံု, လြန္ပံုတစ္ဝ, ေအာက္ခ်တစ္ခင္း, ထိျခင္းတေလြ႔, ဖိနင္းေစ့ေအာင္, တေရြ႔ေရြ႔ျမန္း, အခန္းခန္း၌, ေျခလွမ္းပိုင္းျခား, စိတ္ေျခာက္ပါးဝယ္, သြယ္သြယ္နာမ္တန္း, ရုပ္အတန္းတို႔, ႏွမ္းအိုးခင္းထက္, ႏွမ္းေတြက်က္သို႔, ျဖစ္ပ်က္ေနရ, အနိစၥသည္, ဒုကၡ-အနတၱခ်ည္းသာတည္း။ ဆရာေတာ့္ အဓိ႒ာန္ ဗုဒၶျမတ္စြာ ေလာင္းလ်ာတုန္းက, ေနာက္ဆံုးအထိ ပါရမီ။ လူနတ္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာေရးမို႔, အသက္ေပးလို႔ ျဖည့္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘာသာအတြက္မို႔, ငါပါအသက္ ဆံုးေစမည္။ ေနာက္မဆုတ္ေပါင္ ခုလိုေတြးလို႔, ကုသိုလ္ေရးမို႔ ႀကိဳးစားမည္။ ( ဒို႔လဲ ႀကိဳးစားမည္ ) Posted by: mingala at 3.3.13 No comments: Labels: ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ မွတ္သားဘြယ္ရာ ၾသဝါဒကထာ Saturday, March 2, 2013 လစဥ္ ေဟာစာတမ္း ( မတ္လ ၂၀၁၃-ခု ) ဆရာႀကီး မင္းသိခၤ-၏ တပည့္ရင္း ဆန္းေဗဒင္ အဂၤ၀ိဇၹာ လကၡဏာ ပညာရွင္ ဆရာေအာင္ျငိမ္းျမတ္-၏ ခုနစ္ရက္ သား-သမီးမ်ားအတြက္ လစဥ္ ေဟာစာတမ္း ( မတ္လ ၂၀၁၃ ) ဆရာ ေအာင္ျငိမ္းျမတ္-အား ဉာဏ္ပူေဇာ္ခ သဒၶါရွိသမွ် ပူေဇာ္၍ အေၾကာင္းအရာ မ်ိဳးစံုကို အေသးစိပ္ အျပည့္အစံု သိရွိလိုပါက ဖုန္း ( 402-359-3085 ) သို႔ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။ ေန႔စဥ္=ေန႔လည္ ၁၂း၀၀ နာရီမွ ည ၁၀း၀၀ နာရီ အထိ ေဟာေပးပါသည္။ Read more » Posted by: mingala at 2.3.13 No comments: Labels: ေဗဒင္ Friday, March 1, 2013 အျမင္အာရံု က်န္းမာေရးအတြက္ နည္းလမ္း ၁၀-ခ်က္ အျမင္အာရံု က်န္းမာေရး အတြက္ နည္းလမ္း ၁၀ အျမင္ အာရံု က်န္းမာေရး အတြက္ လူတိုင္း လိုက္နာ သင့္တဲ့ နညး္လမ္းေတြကို ေရးသား လိုက္ရပါတယ္။ ၁)ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ထိန္းသိမ္းပါ အဝလြန္တာက မ်က္စိ အျမင္အာရံုကို ထိခိုက္ေစတဲ့ အဓိက အေႀကာင္းရင္း ေလးရပ္နဲ ့ဆက္စပ္မႈ ရွိတယ္လို ့ Royal National Institute for the Blind က ဆိုပါတယ္။ အဝလြန္တာေႀကာင့္ ျဖစ္ႏႈန္း ျမင့္မားေစတဲ့ အေႀကာင္းရင္း ေလးခုက ေရတိမ္ ေရာဂါ၊ အသက္အရြယ္ေႀကာင့္ ျဖစ္တဲ့ မက္ကူလာယိုယြင္း ပ်က္စီးတာ၊ ဆီးခ်ိဳေႀကာင့္ အာရံုေႀကာ ထိခိုက္တာနဲ ့အတြင္းတိမ္ ေရာဂါ တို ့ျဖစ္တယ္လို ့ရွင္းျပပါတယ္။ လူေတြမွာ BMI၃၅-နဲ ့အထက္ ျမင့္တက္ေနရင္ BMI ၂၂-ေအာက္ ေလ်ာ့နည္းသူေတြထက္ ဆီး ခ်ိဳေရာဂါ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ၈၀-ဆ ျမင့္တက္ေနတယ္လို ့သိရပါတယ္။ အဝလြန္တာေႀကာင့္ အတြင္းတိမ္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခကလည္း ႏွစ္ဆ တိုး သြားတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ဒါေႀကာင့္ မ်က္စိ က်န္းမာေရး အတြက္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ထိန္းဖို ့လို ပါတယ္။ ၂)မုန္လာဥနီ စားပါ လူ ၄၃%ဟာ အာဟာရ ခ်ိဳ ့တဲ့မႈေႀကာင့္ မ်က္စိ က်န္းမာေရး ထိခိုက္မႈ ျဖစ္ေနတာကို သတိမမူမိႀကေႀကာင္း Health Sight Survey ရဲ ့ေလ့လာမႈ အရ သိရပါတယ္။အာဟာရ ခ်ိဳ ့တဲ့မႈျဖစ္ရင္ အသက္ႀကီးတာေႀကာင့္ ျဖစ္တဲ့ မက္ကူလာ ယိုယြင္း ပ်က္စီးမႈ(AMD)ျဖစ္ႏႈန္းကို ျမင့္တက္ေစႏိုင္ပါတယ္။ မ်က္စိ က်န္းမာေရးအတြက္ အင္တီေအာက္ဆီးဒင့္ ေတြက အေရးပါ ပါ တယ္။ အေရာင္ရင့္တဲ့ သစ္သီးနဲ ့ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ထဲမွာ ေတြ ့ရတဲ့ လူတင္နဲ ့ဇီဇန္သင္းဓာတ္ေတြကလည္း မက္ကူလာကို အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ဒါေႀကာင့္ မုန္လာဥနီ အပါအဝင္ အပင္ထြက္ အစားအစာေတြကို စားေပး ရပါမယ္။ ၃)မ်က္စိအတြက္ ေယာဂက်င့္ပါ မ်က္စိ ႀကြက္သားေတြကို သန္စြမ္းေအာင္နဲ ့အပန္းေျပေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေပးတာေႀကာင့္ အျမင္အာရံုကို က်န္း မာေစပါတယ္။မ်က္စိအတြက္ လုပ္ရမယ့္ ေလ့က်င့္ခန္း ကေတာ့ နာရီ လက္တံလည္တဲ့ အတိုင္း မ်က္စိကို ေရြ ့လ်ားေပးရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။မ်က္စိကို ဒဏ္ပိေလာက္တဲ့ အထိ တြန္းတာမ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ ့။နာရီလက္တံ လည္တဲ့ အတိုင္း မ်က္စိကို ေရြ ့လ်ားျပီးရင္ နာရီလက္တံ ေျပာင္းျပန္ အတိုင္း ေရြ ့လ်ားႀကည့္ပါ။ျပီးရင္ မ်က္ေတာင္ခတ္ျပီး မ်က္စိ စံုမွိတ္ကာ အနားယူေပးပါ။ ၄)တစ္ကိုယ္ေရ သန္ ့ရွင္းေရး အေလးထားပါ သန္ ့ရွင္းေရး ညံ့ဖ်င္းတာေႀကာင့္ မ်က္စိ နီရဲျပီး မ်က္ေျမွးေယာင္နာ ျဖစ္တာ၊မ်က္စိ စြန္တာေတြ ျဖစ္ေစ ႏိုင္ပါတယ္။ မ်က္ စိကို ဓာတုပစၥည္းေတြနဲ ့ထိေတြ ့မႈ၊ဘက္တီးရီးယားနဲ ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးဝင္မႈေတြ ေႀကာင့္လည္း မ်က္စိ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ ရတတ္ပါတယ္။ဒါေႀကာင့္ မ်က္စိ က်န္းမာ သန္ ့ရွင္းဖို ့အတြက္ တဘက္ကို သူမ်ားနဲ ့မွ်ျပီး မသံုးဖို ့၊မ်က္စိကိုလက္နဲ႔မပြတ္မိေအာင္ သတိ ထားဖို႔အေရးၾကီးပါတယ္။ မ်က္စိစြန္တာ၊ မ်က္စိနီရဲတာေတြ ျဖစ္ၿပီးရင္ မ်က္စိအတြက္သံုးတဲ႔ အလွျပင္ပစၥည္းေတြကို အသစ္သံုး ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ မ်က္ကပ္မွန္ကိုေဆးရည္အသစ္ထဲ ေျပာင္းထည္႔ၿပီး ေသခ်ာေဆးေၾကားၿပီးမွသံုးပါ။ ၅)ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္လွ်င္ ျဖတ္ပါ ေဆးလိပ္ေသာက္သူေတြက ေဆးလိပ္မေသာက္သူေတြထက္ မက္ကူလာ ယိုယြင္းမႈ႔(AMD)ျဖစ္နုိင္ေျခ ၄၇%ပုိမ်ား ေၾကာင္း၊ ေဆးလိပ္မေသာက္သူေတြထက္ ၅-ႏွစ္ေစာၿပီးျဖစ္နိုင္ေျဖရွိေၾကာင္း ေလ႔လာမႈ႔ေတြက ဆိုပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္ တာနဲ႔ AMDအၾကားဆက္စပ္မႈ႔ကိုေတာ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမသိၾကေသးပါဘူး။ ဒါ႔အျပင္ ေဆးလိပ္ေသာက္တာေၾကာင္႔ အတြင္း တိမ္ ေရာဂါနဲ႔ အေရာင္ေတြကို ခြဲျခားျမင္နုိင္စြမ္း ထိခိုက္မႈ႔ေတြကိုလဲ ျဖစ္ေစနိုင္ပါတယ္။ ၆)ေနကာ မ်က္မွန္ တပ္ဆင္ပါ ေဆာင္းရာသီမွာေတာင္ အျပင္ထြက္ရင္ ေနကာမ်က္မွန္ကို တပ္ဆင္ေပး သင့္ပါတယ္။ ဝီကြန္ဆင္ တကၠသိုလ္ရဲ ့ေလ့လာ တစ္ရပ္အရ တစ္ေန ့မွာ ငါးနာရီနဲ ့အထက္ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္နဲ ့ထိေတြ ့မႈေႀကာင့္ အသက္ႀကီးခ်ိန္မွာ မက္ကူလာ ယိုယြင္း ပ်က္စီးမႈ ျဖစ္ႏိုင္ေျခနဲ ့အတြင္းတိမ္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ျမင့္မားေႀကာင္း သိရပါတယ္။ဒါေႀကာင့္ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ ထိခိုက္မႈမွ ကာ ကြယ္ႏိုင္ေအာင္ ေနကာမ်က္မွန္ကို တပ္ဆင္ ေပးးဖို ့လိုပါတယ္။ ၇)ကြန္ပ်ဴတာ သံုးခ်ိန္ကို ေလွ်ာ့ခ်ပါ ကြန္ပ်ဴတာကို တစ္ေန ့ေျခာက္နာရီနဲ ့အထက္ အသံုးျပဳတဲ့ လူ ၇၀%ဟာ အျမင္အာရံု ေဝဒနာ ရႏိုင္ေျခ ျမင့္မားေႀကာင္း လန္ဒန္ စင္တာက ဆိုပါတယ္။ကြန္ပ်ဴတာကို ႀကာႀကာ သံုးတာေႀကာင့္ မ်က္စိ ေညာင္းတာ၊ႏွစ္ထပ္ျမင္တာနဲ ့ယာယီ အျမင္ ေဝဝါးတာ စတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာအျမင္ အာရံုဆိုင္ရာ ေရာဂါစု ျဖစ္ႏိုင္ေျခကို ျမင့္မားေစပါတယ္။ကြန္ပ်ဴတာသံုးတဲ့ အခါ မ်က္ေတာင္ခတ္ ႏႈန္း ေႏွးတာေႀကာင့္ မ်က္စိ ေျခာက္ေသြ ့မႈ ျဖစ္ရတတ္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာသံုးခ်ိန္ နာရီဝက္ႀကာတိုင္း မ်က္စိကို စံုမွိတ္ျပီး မ်က္ႀကည္လႊာ စိုစြတ္သြားေအာင္ အနားေပးဖို ့လိုပါတယ္။ ၈)ပံုမွန္ မ်က္စိ စမ္းသပ္မႈ ခံယူပါ တစ္ႏွစ္ တစ္ႀကိမ္ မ်က္စိကို ပံုမွန္ စမး္သပ္ စစ္ေဆးမႈ ခံယူ သင့္ပါတယ္။ အျမင္အာရံုက အခ်ိန္နဲ ့အမွ် ေျပာင္းလဲေန ႏိုင္ ပါတယ္။လမ္းေဘးက ဆိုင္းဘုတ္ေတြကို ဖတ္ရခက္ေနရင္၊စာဖတ္တဲ့ အခါ စာလံုးေတြ ဝါးေနရင္ မ်က္စိကို စမ္းသပ္ေပးပါ။မ်က္စိ က်န္းမာေရးကို စမ္းသပ္တာေႀကာင့္ သိုင္းရြိဳက္ေရာဂါ၊ဆီးခ်ိဳေရာဂါ၊ေသြးတိုး ေရာဂါ စတဲ့ အေျခခံ ေရာဂါေတြ ရွိ/မရွိ ကိုလည္း သိ ႏိုင္ပါတယ္။ ၉)စံပယ္ပန္း ရနံ ့ေမႊးႀကဴပါ စံပယ္ပန္း ရနံ ့ကို ေမႊးႀကဴတာေႀကာင့္ အျမင္အာရံု စူးစိုက္ ႏိုင္စြမ္းကို ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။စံပယ္ပန္း ရနံ ့ဟာ ဦး ေႏွာက္ အေရွ ့ဘက္ရွိ ဘီတာလိႈင္းေတြကို လံႈ ့ေဆာ္ေပး ႏိုင္တာေႀကာင့္ လန္းဆန္း တက္ႀကြမႈ ျဖစ္ေပၚ ေစတာပါ။ ၁၀)ေအာက္ဆီဂ်င္ရေအာင္ လႈပ္ရွားပါ မ်က္စိ က်န္းမာျပီး သက္ေသာင့္သက္သာ ရွိေစဖို ့ေအာက္ဆီဂ်င္ လိုအပ္ပါတယ္။ဒါေႀကာင့္ ေအာက္ဆီဂ်င္ ရရွိေအာင္ ေအရိုးဗစ္ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေပးပါ။ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာေႀကာင့္ စကၡဳအာရံုေႀကာကို ေအာက္ဆီဂ်င္ ေထာက္ပံ့မႈ ေကာင္းေစကာ မ်က္စိတြင္း ဖိအားကို ေလ်ာ့က်ေစပါတယ္။ဒါ့အျပင္ ပံုမွန္ လႈပ္ရွားမႈ လုပ္သူေတြက အထိုင္မ်ားသူေတြထက္ မက္ကူလာ ယိုယြင္းမႈ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ၇၀% ေလ်ာ့နည္းေႀကာင္း ဝီကြန္ဆင္ တကၠသိုလ္မွ ေလ့လာသူေတြက ရွင္းျပပါတယ္။ ဇြန္ခိုင္ဦး(ေဆးဝါးတကၠသိုလ္) G ood Health----22.2.2012-28.2.2012 Posted by: mingala at 1.3.13 No comments: Labels: Good Health နာက်င္မႈေဝဒနာ အတြက္ အိမ္တြင္း ကုထံုးမ်ား နာက်င္မႈ ေဝဒနာ အတြက္ အိမ္တြင္း ကုထံုးမ်ား ေလ့လာမႈေတြ အရ ကၽြန္မတို ့လူသား အားလံုးရဲ ့၅၀%ေက်ာ္ဟာ နာက်င္မႈ ေဝဒနာကို အပတ္စဥ္ ခံစားရေလ့ ရွိတယ္ လို ့သိရွိရပါတယ္။သင္ရဲ ့ နာက်င္မႈ ေဝဒနာေတြကို သင့္မီးဖိုေခ်ာင္ ဒါမွမဟုတ္ သင့္ေရခဲေသတၱာထဲက ပစၥည္းေတြ အသံုးျပဳတာ နဲ ့ေပ်ာက္ကင္း ႏိုင္တဲ့ အေႀကာင္းကို သုေတသန ျပဳခ်က္အရ သက္ေသျပထား ႏိုင္တာမို ့နည္းလမ္းေတြကို ေဖာ္ျပ ေပးလိုက္ပါ တယ္။ (၁)ေရယုန္ ေပါက္ေနသလား? ပ်ားရည္ အသံုးျပဳပါ။ ေရယုန္ ျဖစ္ေနရင္ အနာေပၚကို ပ်ားရည္နဲ ့တစ္ေန ့ေလးႀကိမ္ တို ့ေပးပါက အနာက်က္တာဟာ ေဆးဝါး အသံုးျပဳတာ ထက္ ၄၃%ျမန္ဆန္ ႏိုင္ပါတယ္။ပ်ားရည္မွာ ပါဝင္တဲ့ အင္ဇိုင္းေတြဟာ ေရာင္ရမ္းမႈကို ေလ်ာ့က်ေစျပီး ေရာဂါ ျဖစ္ေစတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ ပိုးကို ဖ်က္ဆီး ႏိုင္လို ့ပါလို ့ေလ့လာမႈ ျပဳသူေတြက ဆိုပါတယ္။ (၂)ႀကြက္သားေတြ ေတာင့္တင္း ေညာင္းညာ ေနပါသလား? ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ေသာက္ပါ။ အမ်ိဳးသမီး ငါးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ႏႈန္းဟာ ေျခေထာက္ ႀကြက္တက္ တတ္ပါတယ္။ေညာင္းညာ ကိုက္ခဲေနရင္ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ တစ္ခြက္ကို ေန ့စဥ္ ေသာက္ေပးပါ။ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေဖ်ာ္ရည္မွာ ပါဝင္တဲ့ မ်ားစြာေသာ ပိုတက္စီယမ္ေတြေႀကာင့္ ၁၀-ရက္ အတြင္း ႀကြက္သား ေတာင့္တင္းတာ သက္သာ သြားႏိုင္ပါတယ္လို ့သုေတသန အရ ေတြ ့ရွိထားခဲ့ပါတယ္။ (၃)ေရေႏြးပူ ေလာင္ေနပါသလား? လက္ဖက္ေျခာက္အိတ္ (tea bag)ကိုအသံုးျပဳပါ။ လက္ဖက္ေျခာက္မွာ ပါဝင္တဲ့ tannins ေတြဟာ ေရာင္ရမ္းမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ျပီး အပူေလာင္တာေႀကာင့္ ျဖစ္တဲ့ နာက်င္မႈ ေဝဒနာကို ငါးမိနစ္ အတြင္း သက္သာသြားႏိုင္ပါတယ္လို ့UCLAက ျပဳလုပ္တဲ့ သုေတသန အရ သိရပါတယ္။အပူေလာင္တဲ့ ေနရာကို အရင္ဆံုး ဘံုပိုင္ေရနဲ ့ႏွစ္မိနစ္ခန္ ့စိမ္ထားပါ။ျပီးရင္ စြတ္စိုျပီး ေအးေနတဲ့ tea bagနဲ ့ပူစပ္ပူေလာင္ ျဖစ္ေနတာ ေပ်ာက္ကင္းတဲ့ အထိ ကပ္ထားေပးပါ။ (၄)ေလပြျပီး အစာမေႀက ျဖစ္ေနသလား? နာနတ္သီးစားပါ။ နာနတ္သီးဟာ သဘာဝ ဆီးရႊင္ေဆး ျဖစ္တဲ့ အျပင္ သူ ့မွာ ပါဝင္တဲ့ အစာေျခ အင္ဇိုင္းေတြက ပရိုတင္း ေခၚတဲ့ အသား ဓာတ္ေတြ အခ်ဥ္ မေဖာက္ႏိုင္ခင္မွာပဲ ေခ်ဖ်က္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ နာနတ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ တစ္ခြက္ေသာက္တာဟာ ၇၂-နာရီ အတြင္း ေလပြတာနဲ ့ေလထိုးတာ သက္သာေစႏိုင္တယ္လို ့Stanford တကၠသိုလ္မွ သုေတသီေတြက ဆိုပါတယ္။ (၅)ခါးကိုက္ခါးနာ ျဖစ္ေနသလား? စပ်စ္သီးစားပါ။ အနီေရာင္ စပ်စ္သီး တစ္ခြက္စားတာေႀကာင့္ ေသြးေႀကာေတြ relax ရရွိေစျပီး ခါးေနာက္ေက်ာ တစ္သွ်ဴးေတြထံ ေသြး ေရာက္ရွိမႈ မ်ားေစႏိုင္တဲ့ အတြက္ စားအျပီး သံုးနာရီ အတြင္း ပ်က္စီးေနတဲ့ တစ္သွ်ဴးေတြ ျပန္လည္ ေကာင္းမြန္လာကာ နာက်င္ မႈ ေဝဒနာ သက္သာ ႏိုင္ပါတယ္။ (၆)ရင္ပူေနသလား? ရွာလကာရည္(Cider Vinegar) ေသာက္ပါ။ အစာ မစားခင္မွာ ထမင္းစားဇြန္း တစ္ဇြန္းစာ ရွာလကာရည္ကို ေရတစ္ဖန္ခြက္နဲ ့ေရာစပ္ျပီး ေသာက္ေပးပါက ရင္ပူ ေဝဒနာ ေပ်ာက္ကင္း သြားႏိုင္ပါတယ္။ရွာလကာရည္မွာ ပါဝင္တဲ့ အစာေျခ အက္စစ္ေတြက အစာအိမ္မွ အစာေတြ အစာမ်ိဳျပြန္ကို ဆန္မတက္ခင္မွာပဲ အစာအိမ္မွ ထြက္သြားေစႏိုင္လို ့ပါလို ့ Restoring your digestive health စာအုပ္ကို ေရးသားသူ Joseph, M.D က ဆိုပါတယ္။ (၇)ဒူးနာေနပါသလား? ခ်င္းစားေပးပါ။ ခ်င္းမႈန္ ့ထမင္းစားဇြန္း ႏွစ္ဇြန္း ဒါမွမဟုတ္ ခ်င္းအႏွစ္ ဇြန္းတစ္ဝက္စာကို ေန ့စဥ္ စားသံုးေပးရင္ ေျခာက္ပတ္အတြင္း ဒူးနာေဝဒနာ သက္သာႏိုင္တယ္လို ့ Miami တကၠသိုလ္မွ ေလ့လာမႈ အရ အႀကံျပဳ ထားပါတယ္။ TIPS ----ေရေသာက္ဖို ့မေမ့ပါႏွင့္ ေန ့စဥ္ ဖန္ခြက္ ရွစ္ခြက္စာ ေရေသာက္တာေႀကာင့္ တစ္ပတ္အတြင္း နာက်င္မႈ ေဝဒနာ အမ်ားစု သက္သာသြားႏိုင္ပါတယ္။ေရဟာ ဒဏ္ရာ ရရွိေနတဲ့ တစ္သွ်ဴးေတြမွ ထြက္ရွိလာတဲ့ နာက်င္မႈ ေဝဒနာကို လႈံ ့ေဆာ္တဲ့ ဓာတ္ေပါင္း histamine ကို အားေပ်ာ့ ေစႏိုင္ျပီး ခႏၶာကိုယ္မွ ထြက္ရွိသြားေအာင္ ျပဳလုပ္ ႏိုင္လို ့ပါ။ ေဒါက္တာခင္မိုးမိုး G ood Health----22.2.2012-28.2.2012 Posted by: mingala at 1.3.13 No comments: Labels: Good Health ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကင္းမဲ့ေနသလား ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကင္းမဲ့ ေနသလား? သင့္ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစမယ့္ အာဟာရ လိုအပ္ေနပါျပီ စိတ္ခံစားမႈ မေကာင္း ျဖစ္ေနသလား။ ဘဝမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ မရွိသလို ျဖစ္ေနသလား။ စိတ္ခံစားမႈလည္း ေကာင္းမြန္ေစျပီး ဗိုက္လည္း ခ်ပ္ရပ္ ေစမယ့္ မွန္ကန္တဲ့ အာဟာရေတြကို စားေပးႏိုင္ဖို ့စားသင့္တဲ့ အစာေတြကို ေဖာ္ျပ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ျမက္စား ႏြားမွ ရသည့္ အမဲသားစားပါ ျမက္စားႏြားက ရတဲ့ အမဲသားက ေကာက္ႏွံစာ စားတဲ့ ႏြားကရတဲ့ အမဲသားထက္CLA(Conjugated Linoleic Acid) အဆင့္မ်ားမ်ား ပါဝင္တာေႀကာင့္ စိတ္ဖိစီးမႈ ေဟာ္မုန္းေတြကို တြန္းလွန္ ေပးႏိုင္ျပီး ဝမ္းဗိုက္ အဆီကို ေလ်ာ့က်ေစပါတယ္။ ျမက္ စား အမဲသားမွာ ႏွလံုး က်န္းမာေစ တဲ့ အိုမီဂါ ၃ ဖက္တီးအက္စစ္ အဆင့္မ်ားမ်ား ပါဝင္တဲ့ အျပင္ သံဓာတ္ ပါဝင္မႈလည္း မ်ား တာေႀကာင့္ စိတ္ခံစားမႈ ေကာင္းမြန္ေစကာ အာရံုစူးစိုက္ႏိုင္စြမ္းကိုလည္း ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။ အေရာင္ရင့္သည့္ ေခ်ာကလက္စားပါ ေခ်ာကလက္ရဲ ့အရသာဟာ စိတ္ခံစားမႈကို ေကာင္းမြန္ေစေပမယ့္ အေရာင္ရင့္တဲ့ ေခ်ာကလက္မွာ ပါတဲ့ ကိုကိုးဟာ စိတ္ခံစားမႈ၊အာရံုစူးစိုက္ ႏိုင္စြမ္းနဲ ့ဦးေႏွာက္ဆီသို ့ေသြးစီးဆင္းမႈကို ေကာင္းမြန္ေစတာေႀကာင့္ စိတ္ဓာတ္ တက္ႀကြမႈ ျဖစ္ေစပါတယ္။အမည္းေရာင္ ေခ်ာကလက္မွာ ပါတဲ့ ကိုကိုးဟာ ဝမ္းဗိုက္အဆီကိုပါ ေလ်ာ့က်ေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေန ့မွာ ေလးေထာင့္ တစ္ကြက္စာ ပမာဏပဲ စားသင့္ပါတယ္။ အဆီထုတ္ထားသည့္ ဒိန္ခ်ဥ္ေသာက္ပါ အဆီထုတ္ထားတဲ့ ဒိ္န္ခ်ဥ္မွာ ကယ္လ္စီယမ္ ပါဝင္မႈ ျမင့္မားတာေႀကာင့္ ဦးေႏွာက္ထဲရွိ စိတ္ခံစားမႈကို ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ကယ္လ္စီယမ္ အလံုအေလာက္ ရွိတာေႀကာင့္ ပူပင္ေသာက၊စိတ္ဓာတ္က်တာ၊စိတ္ဂနာမျငိမ္ျဖစ္တာ၊ မွတ္ဉာဏ္ မေကာင္းတာနဲ ့ေတြးေခၚႏိုင္စြမ္း နည္းတာေတြကို ေလ်ာ့က် ေစႏိုင္ပါတယ္။ဂရိဒိန္ခ်ဥ္(Greek Yoghurt)မွာ ရိုးရိုး ဒိန္ခ်ဥ္ထက္ ပရိုတင္းဓာတ္ ပိုမိုပါဝင္ပါတယ္။ ေဖာလိတ္ဓာတ္ ရရွိရန္ ကညြတ္ စားပါ အစိမ္းေရာင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြမွာ ထရစ္တိုဖန္ ပါဝင္ျပီး ဦးေႏွာက္ထဲမွာ စိတ္ခံစားမႈ ေကာင္းေစတဲ့ ဆီရိုတိုနင္ အထြက္တိုးေစတဲ့ အစြမး္ ရွိပါတယ္။တျခား ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြထက္ ကညြတ္မွာ ေဖာလိတ္ဓာတ္ ျမင့္မားစြာ ပါဝင္တာေႀကာင့္ စိတ္ဓာတ္က်တာကို ေလ်ာ့က်ေစ ႏိုင္ပါတယ္။ေလ့လာမႈ အရ စိတ္ဓာတ္က်ေနသူ ၅၀%မွာ ေဖာလိတ္ အဆင့္ ေလ်ာ့နည္း ေနတာကို ေတြ ့ရွိခဲ့ရပါတယ္။ သႀကားအစား ပ်ားရည္ ထည့္ပါ ပ်ားရည္မွာ ပါတဲ့ Quercetinနဲ ့Kaempferol တို ့ဟာ ေရာင္ရမ္းမႈကို ေလ်ာ့က်ေစကာ ဦးေႏွာက္ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္ေစျပီး စိတ္ဓာတ္က်တာကို တြန္းလွန္ ႏိုင္ပါတယ္။ပ်ားရည္ဟာ သႀကားထက္ ေသြးတြင္း သႀကားဓာတ္ အေပၚ သက္ေရာက္မႈ နည္းေစတာေႀကာင့္ လက္ဖက္ရည္ထဲမွာ ပ်ားရည္ နည္းနည္းထည့္ ေသာက္ႏိုင္ပါတယ္။ လိုင္ကိုပင္း ရရွိမႈ အားေကာင္းေစရန္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးႏွင့္ သံလြင္ဆီ တြဲစားပါ အင္တီေအာက္ဆီးဒင့္ လိုင္ကိုပင္း ပါဝင္မႈမ်ားတဲ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီးဟာ ဦးေႏွာက္ကို က်န္းမာေစျပီး စိတ္ဓာတ္က်ေစတဲ့ ေရာင္ရမ္းမႈကို တြန္္းလွန္ ႏိုင္ပါတယ္။လိုင္ကိုပင္းဟာ ခရမ္းခ်ဥ္သီး အေပၚယံ အေရခြံထဲမွာ မ်ားမ်ား ပါဝင္တာေႀကာင့္ အရြက္သုပ္ စားရင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး တစ္လံုး ထည့္ပါ။ခႏၶာကိုယ္ဟာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးမွ လိုင္ကိုပင္း စုပ္ယူမႈ အားေကာင္း ေစဖို ့သံလြင္ဆီ နည္း နည္းနဲ ့ေရာျပီးစားသင့္ပါတယ္။ အုန္းသီး စားပါ အုန္းသီးမွာ ပါတဲ့ အဆီဓာတ္ဟာ ဦးေႏွာက္ကို က်န္းမာေစျပီး စိတ္ခံစားမႈ ေကာင္းေစပါတယ္။အုန္းသီးကို ကယ္လိုရီမ်ားတဲ့ သေရစာေတြထဲမွာ အဓိက ေတြ ့ရတတ္တာေႀကာင့္ အသင့္အတင့္ပဲ စားေပးသင့္ပါတယ္။ ႀကယ္စင္

သုဝဏၰသာမ

ေမာင္ငယ္ ညီမေလးတို႔ေရ ဒီတလေတာ့ မမေပဖူးလႊာက မိဘစကား နားေထာင္ျပီး မိဘကို ျပဳစုလုပ္ေကၽြးတဲ့ သုဝဏၰသာမေလးရဲ႔ အေၾကာင္းကို ေျပာျပမယ္ကြဲ႔။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ဟိမဝႏၲာေတာႀကီးထဲက ေက်ာင္းသခၤမ္းတခုမွာ ရေသ့တပါးနဲ႔ ရေသ့မတပါး သစ္သီးသစ္ဖုေတြကို စားသံုးျပီး တရားအားထုတ္လ်က္ ရွိတယ္ကြဲ႔၊ သိၾကားမင္းရဲ႔ တို္က္တြန္းခ်က္အရ တေန႔မွာ သားေယာက်္ားကေလး တေယာက္ ဖြားျမင္သတဲ့။ အဲဒီသားကေလးကို သုဝဏၰသာမလို႔ အမည္ေခၚတြင္ေစသတဲ့ကြယ္။ သားကေလး ငယ္စဥ္အရြယ္မွာ မိဘေတြ ရေသ့မ်ား သစ္သီးသစ္ဖု သြားရွာေနတဲ့အခ်ိန္မွာဆိုရင္ ကိႏၷရီမ်ားက ႏို႔လာတိုက္ေပးၾကသတဲ့ကြယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ သုဝဏၰသာမေလးဟာ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးျပင္းလာလိုက္တာ မိဘကို ျပဳစုလုပ္ေကၽြးႏို္င္တဲ့အရြယ္ကို ေရာက္ရွိသတဲ့ ကေလးတို႔ရယ္။ တေန႔ ေတာထဲမွာ ေလျပင္းမုန္တိုင္းတိုက္ခိုက္ျပီး ရေသ့နဲ႔ ရေသ့မဟာ သစ္ပင္ႀကီးေအာက္ မိုးဝင္ခိုရင္း မိုးခိုတဲ့ေနရာရဲ႔ ေတာင္ဘို႔ေအာက္ထဲက ေျမြဆိုးက အခိုးလႊတ္တာနဲ႔ အဆိပ္ေငြ႔သင့္ျပီး မ်က္ေစ့ ကြယ္ပါေရာတဲ့ကြယ္။ အဲလို မ်က္စိကြယ္သြားတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကို သုဝဏၰသာမေလးဟာ အစားအေသာက္ ရွာေဖြေကၽြးေမြးရွာသတဲ့။ သံုးေရ ခ်ိဳးေရမ်ားကိုလည္း ခတ္ျပီး မိဘႏွစ္ပါး အဆင္သင့္ေသာက္သံုးႏိုင္ေအာင္ ဂရုတစိုက္ ျပဳစုရွာသတဲ့ ကေလးတို႔ရယ္။ သုဝဏၰသာမေလးရဲ႔ အေဖာ္ေလးေတြကေတာ့ ေတာထဲမွာ သဘာဝအတိုင္း ႀကီးျပင္းတဲ့ ေရႊသမင္ေလးေတြပဲ ကေလးတို႔ရဲ႔၊ ေရႊသမင္ေလးေတြဟာ သုဝဏၰသာမေလးနဲ႔အတူ ေသာက္သံုးေရ ဝိုင္းခတ္ေပးေနက် သတဲ့ကြယ္။ တေန႔ေတာ့ သမင္သားကို အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေတာ္မူတဲ့ ဗာရာဏသီျပည့္ရွင္ ပီဠိယကၡမင္းႀကီးဟာ သမင္သားစားခ်င္တာနဲ႔ ေရေသာက္ဆင္းလာသည့္ သမင္အုပ္ကို အမဲပစ္ရန္ ထြက္လာသတဲ့ကြယ္။ သမင္သား အလြန္တရာႀကိဳက္တဲ့ဘုရင္ႀကီးဟာ သမင္အုပ္နဲ႔အတူ ေရခပ္ဆင္းလာတဲ့ သုဝဏၰသာမေလးကို ေတြ႔သတဲ့။ ေတာေတာင္ထဲမွာ ဆိုေတာ့ သုဝဏၰသာမေလးကို လူလို႔ မထင္မိဘူးေပါ့။ တိုတိုေျပာရရင္ေတာ့ သမင္သားႀကိဳက္တဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ သုဝဏၰသာမေလးကို အျမင္မွားျပီး ျမားနဲ႔ခြင္းလိုက္ ပါေရာ ကေလးတို႔ရယ္။ သုဝဏၰသာမေလး ျမားထိေခြက်သြားတဲ့အခါမွ ဘုရင္ႀကီးဟာ လူမွန္းသိသတဲ့။ လူမွန္းသိတဲ့အခါမွာ ဘုရင္ႀကီးဟာ အရမ္းတုန္လႈပ္သြားတာေပါ့ ကေလးတို႔ရယ္။ ဘုရင္ႀကီးကို ေတြ႔ေတာ့ သုဝဏၰသာမေလးဟာ သူ႔ရဲ႔ျမႇားမွန္တဲ့ဒဏ္ရာကို မပူပင္ဘဲနဲ႔ ေက်ာင္းသခၤမ္းမွာ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့မ်က္မျမင္ မိဘႏွစ္ပါးကို ပူပင္ေသာကေရာက္ေၾကာင္း ေျပာသတဲ့ကြယ္။ “မ်က္မျမင္ မိဘႏွစ္ပါးဟာ အခ်ိန္တန္လို႔ သား-ျပန္မလာရင္ ေသာကေရာက္မွာ စိုးရိမ္မိေၾကာင္းပါဘုရား” လို႔ ေျပာသတဲ့။ ဘုရင္ႀကီးလည္း အင္မတန္မွ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေတာ္မူတယ္တဲ့ ကေလးတို႔ရယ္။ ကေလးတို႔ဆိုရင္ေရာ ျမႇားမွန္တာ မေျပာနဲ႔ ဓားကေလး လက္ကို ရွရင္ေတာင္ ငိုေနၾကမွာပဲလားကြယ္။ သုဝဏၰသာမေလးဟာ ဘယ္ေလာက္ သနားစရာေကာင္းလိုက္သလဲကြယ္။ ကေလးတို႔ေရာ သုဝဏၰသာမေလးလုိ မိဘကို စိတ္ပူၾကဖူးၾကသလားကြယ္၊ မမပံုျပင္ေလးကို ဆက္ေျပာမယ္ေနာ္။ စိတ္မေကာင္းႀကီးစြာ ျဖစ္မိတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေက်ာင္းသခၤမ္းကို လိုက္သြားျပီး အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပသတဲ့။ သားေလး သုဝဏၰသာမ ျမားမွန္တယ္လို႔ သိၾကတဲ့အခါမွာ မ်က္မျမင္ ရေသ့မိဘႏွစ္ပါးဟာ သားကေလး ျမားမွန္လို႔ လဲက်ေနတဲ့ဆီကို အျမန္ပို႔ခိုင္းၾကသတဲ့ကြယ္။ သုဝဏၰသာမေလး အနားေရာက္လွ်င္ ရေသ့တို႔သည္ သားကေလး သုဝဏၰသာမအတြက္ တတြတ္တြတ္ေျပာဆိုရင္း သစၥာဆိုၾကသတဲ့။ “ငါ့သား သုဝဏၰသာမသည္ ကုသိုလ္တရားကို က်င့္၍ မိႏွင့္ဘကို လုပ္ေကၽြးျပဳစု၍ လူႀကီးမ်ားကို ရိုေသပါ၏။ ဤမွန္ကန္ေသာ သစၥာတရားေၾကာင့္ ခ်စ္သားသုဝဏၰသာမသည္ ျမားအဆိပ္ေျပပါေစသတည္း”လို႔ သစၥာဆိုၾကသတဲ့။ အဲဒီလို ရေသ့မိဘႏွစ္ပါးက သစၥာဆိုတဲ့အခါ သုဝဏၰသာမဟာ လူးလြန္႔လႈပ္ရွားလာျပီး အနည္းငယ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသတဲ့။ သုဝဏၰသာမေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ ယခင္ ခုနစ္ဘဝက မိခင္ေတာ္စပ္ဖူးတဲ့ ဗဟုသုႏၵရီ နတ္သမီး ေရာက္လာျပီး သစၥာဆိုသတဲ့ ကေလးတို႔ရယ္။ ကေလးတို႔ စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါကြယ္။ ယခုဘဝ ရေသ့မိဘႏွစ္ပါးသာမက အရင္ဘဝ မိခင္နတ္သမီးကပါ ေရာက္လာျပီး သစၥာဆိုတယ္ဆိုတာ သုဝဏၰသာမကေလးဟာ ဘဝတိုင္း ဘဝတိုင္းမွာ မိဘအေပၚ လိမၼာသိတတ္တဲ့ ကေလးျဖစ္လို႔ေပါ့ ကေလးတို႔ရယ္။ မိဘေတြ သစၥာဆိုအျပီးမွာ သုဝဏၰသာမေလးလည္း ျမားဆိပ္ေျပျပီး ထထိုင္သတဲ့။ သုဝဏၰသာမေလးရဲ႔ မ်က္စိကြယ္ေနတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးလည္း မ်က္စိ ျပန္ျမင္သြားသတဲ့ကြယ္။ သုဝဏၰသာမကို ျမားႏွင့္ပစ္မိတဲ့ ဘုရင္ႀကီးလည္း သစၥာတရားကို အံ႔ၾသလြန္းလို႔ သူအင္မတန္ ႀကိဳက္တဲ့ သမင္သားကိုပါ မစားဘဲ စြန္႔လႊတ္ျပီး တရားရသြားကာ တိုင္ျပည္သို႔ ျပန္သြားပါေလေရာလား ကေလးတို႔ရယ္။ မိဘေပၚမွာ သိတတ္ လိမၼာတဲ့ သုဝဏၰသာမကေလးကေတာ့ မိဘေတြနဲ႔အတူ ဒဏ္ရာေတြလည္း ေပ်ာက္ျပီး မိဘႏွစ္ပါးကို ျပဳစုရင္း အသက္ထက္ဆံုး ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္သြားသတဲ့ကြယ္။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္။ ဒီပံုျပင္ေလးကို ၾကည့္ပါဦး ကေလးတို႔ရယ္။ မိဘအေပၚ ျပဳစုသိတတ္တဲ့ သားသမီးဟာ ျမားမွန္တာေတာင္ အသက္ေဘးက လႊတ္ခဲ့သတဲ့။ ကေလးတို႔လည္း ေက်ာင္းကေန အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါက်ရင္ မိဘကို ျပဳစုၾကေနာ္။ မိဘကို ျပဳစုျပီး မိဘစကားကို နားေထာင္တဲ့ ကေလးဆိုရင္ ဘာအႏၲရာယ္မွ မျဖစ္ဘဲ အျပစ္ျဖစ္ရင္ေတာင္မွ အျပစ္က လြတ္တယ္ ကေလးတို႔ရဲ႔။ ကေလးတို႔တေတြလည္း မိဘကို ျပဳစုတဲ့ သားလိမၼာ သမီးလိမၼာေလးေတြ ျဖစ္ၾကပါေစကြယ္။ မမေပဖူးလႊာ (ေပဖူးလႊာ-၂၀၁၀-ဧျပီလ) Posted by: mingala at 20.8.11 No comments: Labels: ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔, ေဗဒင္ Monday, August 16, 2010 ( ၃ ) သု၀ဏၰသာမ ဇာတ္ေတာ္ႀကီး ေတ၊ ဇ၊ သု၊ ေန၊ မ၊ ဘူ၊ စန္၊ နာ၊ ၀ိ၊ ေ၀-ဟူေသာ စကားႀကီးဆယ္လံုးသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ဇာတ္ေတာ္ဆယ္ဘြဲ႔ကို ေဖာ္ျပသည့္ အတိုေကာက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ တတိယစကားလံုးျဖစ္သည့္ (သု) ဟူသည္မွာ သု၀ဏၰသာမ-၏ ဘ၀အေၾကာင္းကို ဆိုလိုသည္။ ဗာရာဏသီျပည္အနီး မိဂသမၼဒါျမစ္ကမ္း၏ တဘက္တခ်က္တြင္ တံငါရြာႀကီး ႏွစ္ရြာရွိသည္။ ထိုႏွစ္ရြာတြင္ တံငါအႀကီးအကဲ တဦးစီရွိသည္။ ထိုတံငါအႀကီးအကဲတို႔သည္ တဦးႏွင့္တသီး ခင္မင္သည္။ မိမိတုိ႔၏ သားသမီးမ်ား အရြယ္ေရာက္လွ်င္ အခ်င္းခ်င္း လက္ဆက္ထိမ္းျမားေပးရန္ ကတိက၀တ္ျပဳထားၾကေလသည္။ တံငါအႀကီးအကဲ တေယာက္တြင္ ဒုကူလ သတို႔သားကို ဖြားျမင္ျပီး အျခားတေယာက္တြင္ ပါရိကာ သတို႔သမီးကို ဖြားျမင္ပါသည္။ ဒုကူလႏွင့္ပါရိကာတို႔သည္ ျဗဟၼာျပည္မွလာသူမ်ားျဖစ္ၾက၍ ကာမဂုဏ္ကို အလိုမရွိၾကေခ်။ အရြယ္ေရာက္လာၾက၍ ႏွစ္ဘက္မိဘသေဘာတူ လက္ထပ္ေပးၾကေသာ္လည္းကာမဂုဏ္၌ ေပ်ာ္ေမြ႔ လိုက္စားျခင္း မရွိၾကေခ်။ မိဘမ်ားကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ ႏွစ္ဦးတိုင္ပင္ကာ ေတာထြက္ၾကသည္။ ဒုကူလႏွင့္ပါရိကာတို႔ ေတာထြက္လာသည္ကို သိၾကားမင္းက သိျမင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀ိသႀကံဳနတ္သားကို ေစလႊတ္ကာ ေက်ာင္းသခၤမ္း ဖန္ဆင္းထားေစသည္။ တရားရွာရန္ ေတာထြက္လာသူမ်ားသည္ ေက်ာင္းသခၤမ္းကို၄င္း၊ ေက်ာင္သခၤမ္းတြင္းရွိ သကၤန္းပရိကၡရာတို႔ကို၄င္း သံုးေဆာင္ႏိုင္ပါေၾကာင္း ေရးသားထားေလသည္။ ဒုကူလႏွင့္ ပါရိကာတို႔သည္ ေရးသားထားေသာ ကမၺည္းအကၡရာတို႔ကို ဖတ္၍ နတ္တို႔၏တန္ခိုးေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေလွ်ာ္ေတသကၤန္းကို ၀တ္၍ ရေသ့ျပဳကာ တရားဓမၼက်င့္ၾကံအားထုတ္ ေနထိုင္ၾကေလသည္။ ဤဒုကူလႏွင့္ ပါရိကာသူျမတ္ ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ တေန႔တြင္ မ်က္စိကြယ္ကာ ေဘးသင့္မည့္အေၾကာင္းကို သိၾကားမင္း သိရွိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သိၾကားမင္းကိုယ္တိုင္ပင္ ေက်ာင္းသခၤမ္းသို႔လာျပီး သားေထာက္သမီးခံ ရေရးအတြက္ လူတို႔၏အက်င့္ျဖစ္ေသာ ေမထုန္မႈျဖင့္ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာပါရန္ ေလွ်ာက္ထားတိုက္တြန္းသည္။ ဒုကူလႏွင့္ ပါရိကာတို႔က အျပင္းအထန္ ျငင္းဆိုပါသည္။ သို႔ႏွင့္ သိၾကားမင္းက ပါရိကာ ဥတုလာေသာအခ်ိန္တြင္ ဒုကူလ-က ပါရိကာ၏ ခ်က္ေတာ္ကို လက္ေတာ္ႏွင့္ သံုးသပ္ေစသည္။ ထိုသို႔ သံုးသပ္ေသာအခါ ဘုရားအေလာင္းသည္ နတ္ျပည္မွစုေတခဲ့၍ ပါရိကာ ရေသ့မ၏ ၀မ္း၌ ပဋိသေႏၶ ကိုယ္၀န္ စြဲယူေလ၏။ ဆယ္လလြန္ေသာအခါ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ သားေယာက်္ားေလး တေယာက္ကို ဖြားျမင္ေလသည္။ ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အဆင္းရွိေသာေၾကာင့္ ဘုရားေလာင္းအား သု၀ဏၰသာမ-ဟူေသာ အမည္ကို မွည့္ၾကေလကုန္၏။ ဒုကူလႏွင့္ ပရိကာတို႔က သု၀ဏၰသာမကို ေက်ာင္းတြင္ထားကာ ေတာတြင္းသို႔သြား၍ သစ္သီးသစ္ဥ ရွာေဖြသည္။ ထိုအခါ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာတို႔က သု၀ဏၰသာမသတို႔သားကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္။ ေရးခ်ိဳးေပးသည္။ နံ႔သာလိမ္းေပးသည္။ ပန္းျဖင့္လုပ္ေသာ ဒန္းတြင္အိပ္စက္ေစသည္။ ႏို႔ခ်ိုတိုက္သည္။ နတ္အမ်ားကလည္း ၀ိုင္း၀န္းေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကေလသည္။ သု၀ဏၰသာမ ၁၆-ႏွစ္သို႔ေရာက္လာသည့္တိုင္ေအာင္ အမိအဖတို႔သည္ အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္လ်က္ ေက်ာင္းသခၤမ္း၌ ေနေစလ်က္ မိမိတို႔အလိုလိုသာလွ်င္ ေတာသစ္သီး သစ္ျမစ္တို႔ကို ရွာအံ႔ေသာငွါ ေတာသို႔သြားၾကေလကုန္၏။ တေန႔တြင္ အခ်ိန္လြန္သည့္တိုင္ေအာင္ ေက်ာင္းသခၤမ္းသို႔ ရေသ့မ်ားျပန္မလာသျဖင့္ အရြယ္ေရာက္ျပီျဖစ္ေသာ သု၀ဏၰသာမသည္ စိတ္ပူလာေသာေၾကာင့္-ေတာထဲသို႔ အရဲစြန္႔ကာ လိုက္ရွာရင္း အေဖ-အေမ ဟု ေအာ္ေခၚေလ၏။ တေနရာသို႔ေရာက္လွ်င္ ရေသ့တို႔သည္ သစ္သီးရွာရင္း ေလႀကီးမိုးႀကီးက်လို႔ သစ္ပင္ေအာက္ မိုး၀င္ခိုျပီး ေတာင္ပို႔ေပၚထိုင္လိုက္သည့္အခါ ေတာင္ပို႔ထဲက ေျမြဆိုး အခိုးလႊတ္သျဖင့္ အဆိပ္ေငြ႔သင့္ျပီး မ်က္စိကြယ္ေၾကာင္း ေျပာၾကကုန္၏။ ထိုအခါ သု၀ဏၰသာမသည္ ငိုလဲငို၏၊ ရယ္လဲရယ္၏။ (ငိုရျခင္းအေၾကာင္းကား ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ မ်က္စိကြယ္ရျခင္းေၾကာင့္တည္း။ ရယ္ရျခင္းအေၾကာင္းကား မိဘတို႔ကို လုပ္ေကၽြးခြင့္ ရျခင္းေၾကာင့္တည္း။) ဟု ဆို၏။ ထို႔ေနာက္ သု၀ဏၰသာမသည္ မိဘတို႔အား အားေပးစကား ေျပာဆိုရင္း ေက်ာင္သခၤမ္းသို႔လက္တြဲကာ ေခၚေဆာင္သြားေလသည္။ ေက်ာင္းသခၤမ္းသို႔ျပန္ေရာက္လွ်င္ သု၀ဏၰသာမသည္ မိဘမ်ား တေနရာမွ တေနရာသို႔ သြားရလြယ္ကူေစရန္ ႀကိဳးတန္း တန္းေပးျခင္း၊ ေသာက္ေရႏွင့္ သစ္သီးမ်ား အနား၌ ခ်ေပးျခင္း စသည္တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ေလေတာ့သည္။ ေနာက္တေန႔မွစ၍ ေက်ာင္းသခၤမ္းတြင္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ကာ မိဘတို႔အတြက္ လိုရာကိစၥမ်ားျပဳလုပ္ျပီးလွ်င္ သမင္အေဖာ္မ်ားကို ေခၚ၍ ေတာထဲသို႔ သစ္သီးရွာ ထြက္သြားေလ့ရွိသည္။ သု၀ဏၰသာမသည္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေရခပ္ထြက္ေသာအခါ အေဖာ္ျဖစ္ေသာ သမင္မ်ားကလည္း ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကေလသည္။ တေန႔ေသာအခါ သမင္သားကို အလြန္ႏွစ္သက္ေသာ ပီဠိယကၡမင္းႀကီးသည္ မယ္ေတာ္ကို ေခတၱနန္းအပ္ကာ သမင္မ်ားကို လိုက္လံပစ္ခတ္စားေသာက္ရင္း ရေသ့မ်ား၏ ေက်ာင္းသခၤမ္းနားသို႔ ေရာက္လာ၏။ ညေနဘက္၌ သမင္ေျခရာမ်ား အလြန္ေပါေသာ ျမစ္ကမ္းစပ္တြင္ သမင္မ်ားကိုပစ္ရန္ေခ်ာင္းေနစဥ္ သု၀ဏၰသာမသည္ သမင္မ်ားႏွင့္အတူ ေရခပ္ဆင္းလာသည္ကို ေတြ႔ေလေသာ္-လူေလာ နတ္ေလာ မစူးစမ္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ျမႇားျဖင့္ျပစ္လိုက္ေလေတာ့၏။ သု၀ဏၰသာမသည္ ျမႇားထိသျဖင့္ မိခင္ဖခင္ရွိရာသို႔ ဦးေခါင္းထား၍ သဲေသာင္ခံုေပၚတြင္ ေခြက်သြားျပီး ေအာ္၍ ညည္းတြားမိေလသည္။ သမင္တို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔၍ ထြက္ေျပးၾကကုန္၏။ ဤတြင္မွ ပီဠိယကၡမင္းလည္း လူသားစစ္စစ္မွန္း သိသည္။ သု၀ဏၰသာမ မိန္းေမာျခင္းသို႔ မေရာက္မီ ပီဠိယကၡမင္းႏွင့္ သု၀ဏၰသာမတို႔ အျပန္အလွန္ စကးဆိုျဖစ္ၾကသည္။ ေဒါသမရွိေသာ၊ ရန္လိုျခင္း မရွိေသာ၊ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ႔ေသာ သု၀ဏၰသာမ၏ ျဖစ္အင္ကို ၾကားသိရေသာအခါ ယခင္က စိတ္ဓာတ္ၾကမ္းတမ္း မာန္တက္ေသာ ပီဠိယကၡမင္းႀကီး၏ စိတ္ဓာတ္သည္ပင္လွ်င္ မ်ားစြာေပ်ာ့ေပ်ာင္း၍ သြားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သု၀ဏၰသာမ၏ မိဘႏွစ္ပါးအား လုပ္ေကၽြးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကတိျပဳေလသည္။ ဒုကူလႏွင့္ ပါရိကာတို႔၏ ေက်ာင္းသခၤမ္းသို႔ ပီဠိယကၡမင္းႀကီး ေရာက္သြားေလသည္။ သား သု၀ဏၰသာမ မဟုတ္ေၾကာင္း ရေသ့ႏွစ္ပါးတို႔ ခ်က္ခ်င္းပင္သိသည္။ အျပန္အလွန္ စကားဆိုျဖစ္ၾကသည္။ ပီဠိယကၡမင္းႀကီးက သု၀ဏၰသာမ၏ ကိုယ္စား လုပ္ေကၽြးျပဳစုမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ ဒုကူလ ႏွင့္ ပါရိကာတို႔က လက္မခံေခ်။ သု၀ဏၰသာမရွိရာသို႔ ပို႔ေပးရန္ ေတာင္းပန္သည္။ ပီဠိယကၡမင္းလည္း လိုက္၍ပို႔သည္။ သဲေသာင္ခံုေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းေနေသာ သားသု၀ဏၰသာမကို စမ္းသပ္မိၾကသည္။ အသက္မေသေသးေၾကာင္း သိသည္။ သို႔ႏွင့္ ဒုကူလ ႏွင့္ ပါရိကာတို႔သည္၄င္း၊ ဘုရားေလာင္း သု၀ဏၰသာမ၏ ခုနစ္ႀကိမ္ေျမာက္ေသာ ကိုယ္၏အျဖစ္၌ မိခင္ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးေသာ ဗဟုသုႏၵရီ နတ္သမီးသည္၄င္း သစၥာအဓိ႒ာန္ျပဳၾကသည္။ သစၥာ၏တန္ခိုး အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ျမားဆိပ္တို႔ ေလ်ာက်သည္။ သု၀ဏၰသာမလည္း အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ေလသည္။သိၾကားမင္းကပါ ဆုေပးသည္။ ဒုကူလႏွင့္ ပါရိကာတို႔ပါ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းရၾကသည္။ သု၀ဏၰသာမသည္ ပီဠိယကၡမင္းႀကီးအား သီလေစာင့္ရန္၊ အလွဴဒါနျပဳရန္၊ တိုင္းသူျပည္သားကို ရင္၀ယ္သားနဲ႔မျခား ေမတၱာထား၍ မင္းက်င့္တရားႏွင့္ အညီ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ရန္ ေဟာၾကားေလသည္။ ဗဟုသုႏၵရီနတ္သမီးႏွင့္ အျခားနတ္အေပါင္းတို႔အားလည္း တရားေရေအး တိုက္ေကၽြးေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ပီဠိယကၡမင္းႀကီးသည္ သမင္သားတပ္မက္ျခင္းကို စြန္႔၍ တရားရကာ တိုင္းျပည္သို႔ ျပန္ေလေတာ့၏။ မိဘေက်းဇူးကို သိတတ္သူတို႔အား ေဘးဒုကၡအႏၲရာယ္အေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ျမဲျဖစ္ပါသည္။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌၄င္း၊ သံသရာ၌၄င္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ခံစားရျမဲ ျဖစ္ပါသတည္း။ မွတ္ခ်က္။ အက်ယ္ကိုသိလိုမူ မင္းဘူးဦးၾသဘာသ-ေရး ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔ ပထမအုပ္၌ ၾကည့္ေလ။ Posted by: mingala at 16.8.10 No comments: Labels: ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔ Thursday, August 12, 2010 ( ၂ ) မဟာဇနကဇာတ္ေတာ္ႀကီး ေတ၊ ဇ၊ သု၊ ေန၊ မ၊ ဘူ၊ စန္၊ နာ၊ ၀ိ၊ ေ၀-ဟူေသာ စကားႀကီးဆယ္လံုးသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ဇာတ္ေတာ္ဆယ္ဘြဲ႔ကို ေဖာ္ျပသည့္ အတိုေကာက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဒုတိယစကားလံုးျဖစ္သည့္ (ဇ) ဟူသည္မွာ မဟာဇနက-မင္းသား၏ ဘ၀အေၾကာင္းကို ဆိုလိုသည္။ ေရွးအခါက မိတၳီလာျပည္တြင္ စိုးစံသည့္ အရိ႒ဇနကမင္းႏွင့္ ညီေတာ္ အိမ္ေရွ႔စံမင္းသား ေပါလဇနကတို႔သည္ တပါးႏွင့္တပါး အထင္အျမင္လြဲမွားၾကျပီး စစ္ထိုးၾကေလသည္။ ထိုစစ္ပြဲတြင္ ေနာင္ေတာ္ဘုရင္ႀကီး က်ဆံုးေလေသာေၾကာင့္ ကိုယ္၀န္အရင့္အမာရွိေသာ မိဖုရားသည္ ဆင္းရဲသူမေယာင္ေဆာင္ျပီး ထြက္ေျပးေလရာ ကာလစမၸါနဂိုျပည္သုိ႔ ေရာက္သြား၏။ ျမိဳ႔ျပင္ဇရပ္တခုတြင္ ရပ္နားေနခိုက္ ဒိသာပါေမာကၡဆရာႀကီးႏွင့္ ဆံုမိ၍ အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပသျဖင့္ ပါေမာကၡႀကီးက ၾကင္နာသနားစိတ္၀င္ကာ အိမ္တြင္ေနထိုင္ရန္ လက္ခံထားလိုက္ေလသည္။ မ်ားမၾကာမီ မိဖုရားႀကီးတြင္ သားေတာ္တပါး ဖြားျမင္ေလရာ မဟာဇနကဟု အမည္ေခၚတြင္ေစေလသည္။ ေက်ာင္းေနစဥ္ အျခားေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႔က မင္းသားေလးအား မုဆိုးမသား-ဟု မၾကာခဏ ေလွာင္ေျပာင္ၾကရာ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္သျဖင့္ မယ္ေတာ္မိဖုရားႀကီးအား ေမးေလရာ သားေတာ္မွာ ငယ္ရြယ္သူျဖစ္ေနေသး၍ ပထမေသာ္ လွည့္ပတ္ေျပာဆိုထားေသာ္လည္း အခ်ိန္အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ၌ကား ျဖစ္ရပ္ကုန္စင္ ဖြင့္ဟေျပာလိုက္ေလသည္။ ထိုေန႔မွစ၍ မဟာဇနကမင္းသားေလးသည္ မိမိ၏ဘ၀မွန္ကို သိရွိျပီး ထီးစိတ္နန္းစိတ္ ဇာတိမာန္ေပၚလာကာ ဖခမည္းေတာ္၏ ထီးနန္းကို မတရားသိမ္းပိုက္ထားေသာ ဦးရီးေတာ္ေပါလဇနကကို စစ္ခင္းတိုက္ခိုက္ျပီး ထီးေမြနန္းေမြကို ျပန္ရေအာင္လုပ္ရမည္ဟု ၾကံစည္ကာ မယ္ေတာ္ပါလာခဲ့ေသာပစၥည္းမ်ားကိုယူ၍ တိုးပြားေအာင္ျပဳလုပ္ရန္ သေဘၤာကုန္သည္မ်ားႏွင့္ အတူ ထြက္သြားေလသည္။ မင္းသားေလးလိုက္ပါသြားေသာ သေဘၤာသည္ ပင္လယ္သမုဒၵရာထဲတြင္ လႈိင္းလံုးႀကီးမ်ား ရိုက္ခတ္ ေသာေၾကာင့္ အက္ကြဲ ေရ၀င္ျပီး တျဖည္းျဖည္း နစ္ေလရာ အျခားေသာကုန္သည္မ်ားသည္ ေၾကာက္အားလန္႔အားျဖင့္ ေရထဲသို႔ ခုန္ခ်ၾကေလသည္။ သတိၾကီးေသာ မဟာဇနကမင္းသားကား စိတ္ေအးေအးထားကာ အားအင္ျပည့္ေစမည့္ ေထာပတ္မ်ားကို စား၏။ အက်ႌပုဆိုးမ်ားကိုလည္း ေရလံုေစရန္ ေထာပတ္မ်ားျဖင့္ လူးလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုရား တရား သံဃာ မိဘ ဆရာသမားမ်ားကို ရည္စူး၍ ကန္ေတာ့တိုင္တည္ျပီး သီလေဆာက္တည္လိုက္သည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ျပီးမွ- ရြက္တိုင္ထိပ္ဖ်ားသို႔တက္သြားကာ ငါးမန္း ငါးတန္မ်ား လြတ္ရာဖက္သို႔ ရွိသမွ်အားယူလ်က္ ခုန္ခ်လိုက္၏။ ဇြဲ လုံ႔လ ၀ီရိယ ႀကီးစြာျဖင့္ ေန႔ေရာညပါ မေနမနား ကူးခတ္ရာ ေရေမ်ာပါလာေသာ အစားအစာေတြ႔လွ်င္ပင္ ေန႔လြဲညစာျဖစ္ေနက သီလအပ်က္မခံဘဲ စိတ္တင္းကာ မစားဘဲေနေလသည္။ မဟာဇနကသည္ ေယာက်္ားတို႔ဇြဲ ေသကာမွေလွ်ာ့မည္-ဟု ဇြဲႀကီးစြာျဖင့္ ကူးခတ္ရင္း ခုနစ္ရက္ေျမာက္ေသာ ေန႔၌ သမုဒၵရာပင္လယ္ျပင္တြင္ ဒုကၡႀကံဳေနေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားကို ကူညီရန္ တာ၀န္ရွိေသာ မဏိေမခလာနတ္သမီးက ေပြ႔ခ်ီကာ မိတၳီလာျပည္ ဥယ်ာဥ္တြင္းရွိ ေက်ာက္ဖ်ာထက္၌ သိပ္ထားျပီး အ၀တ္ျခံဳထားခဲ့၏။ (ထိုေန႔သည္ကား) မိတၳီလာျပည္နန္းတြင္း၌ ေပါလဇနကမင္းႀကီး နတ္ရြာစံျပီး ခုနစ္ရက္ေျမာက္ေသာေန႔ျဖစ္၏။ ထီးေမြနန္းေမြခံရန္ သားေတာ္မရွိသျဖင့္ ဖုႆရထားလႊတ္ရန္ စီစဥ္ေနၾကသည္။ ဖုႆရထားသည္ ေရႊနန္းေတာ္ကို လက္ယာရစ္ သံုးပတ္ပတ္၍ ျမိဳ႔တြင္းသို႔လွည့္ျပီးလွ်င္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ျမိဳ႔တံခါးမွ ျမိဳ႔ျပင္သို႔ ထြက္သြားသျဖင့္ တာ၀န္က်ေသာ မွဴးမတ္ေျခြရံမ်ားမွာ ရင္တမမျဖင့္ ေျပးလိုက္ရေတာ့သည္။ ဥယ်ာဥ္ေတာ္အတြင္းရွိ မဟာဇနကမင္းသား အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေက်ာက္ဖ်ာသို႔ ဖုႆရထားဆိုက္ရာ ထိုက္တန္သူမင္းသား ဟုတ္-မဟုတ္ စမ္းသပ္လို၍- တူရိယာပညာရွင္မ်ား တျပိဳင္နက္တီးမႈတ္၍ ျပိဳင္တူထြက္ေပၚလာေသာ တူရိယာသံမ်ားေၾကာင့္ ႏိုးလာေသာ္လည္း မင္းေသြးပင္ျဖစ္သျဖင့္ မဟာဇနကမင္းသားမွာ တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိဘဲ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ကာ ပရိသတ္ႀကီးကို ျမင္ေသာ္လည္း စိတ္ေအးလက္ေအးႏွင့္ပင္ နံေတာင္းတဖက္သို႔သာ ေျပာင္းအိပ္လိုက္သည္။ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားမ်ားက အ၀တ္လပ္ေနေသာ ေျခဖ၀ါးကိုၾကည့္ကာ ေျခခဏာဖတ္ၾကျပီး ဘုန္းလက္ရံုး ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မင္းေယာက်္ားပင္ ဧကန္ျဖစ္ရမည္-ဟုဆိုကာ မင္းေျမာက္တန္ဆာငါးပါး ဆက္ကပ္၀တ္ဆင္ေစလ်က္ မင္းခမ္းမင္းနားျဖင့္ ေခၚသြားၾကေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ၀တၱရားရွိသည့္အတိုင္း ေပါလဇနကမင္းႀကီး၏ သမီးေတာ္ထံ အေၾကာင္းစံုကို ေလွ်ာက္တင္ေစေလရာ- သမီးေတာ္က မင္းေလာင္းဆိုသူကို အကဲခတ္လို၍ ထုိသူအား အေဆာင္ေတာ္သို႔ လာေတြ႔ရန္ အေၾကာင္းၾကားေလသည္။ အထိန္းေတာ္က ထိုသို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္အေၾကာင္းၾကား ေလွ်ာက္တင္သည္ကို မဟာဇနကသည္ မၾကားေလဟန္ေဆာင္ကာ မွဴးမတ္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာျမဲသာ ေျပာေနလိုက္သည္။ အထိန္းေတာ္ႀကီးျပန္သြား၍ အတန္ၾကာမွသာ မိမိအလိုအတိုင္း ေရႊနန္းေဆာင္မ်ားသို႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေလဟန္ျဖင့္ သြားရာ သမီးေတာ္သီ၀လိေဒ၀ီအေဆာင္နား ေရာက္လွ်င္- လာေရာက္ဦးညြတ္ေသာ သီလ၀ိေဒ၀ီအား ေရႊလက္ေတာ္တြဲ၍ ေရႊပလႅင္ထက္တြင္ ထိုင္လိုက္စဥ္ ဦးရီးေတာ္ေပါလဇနကမင္းႀကီး၏ အလိုေတာ္က် မွဴးႀကီးမတ္ရာမ်ား တင္ေလွ်ာက္ေသာ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖဆိုႏိုင္သျဖင့္ သမီးေတာ္ သီ၀လိေဒ၀ီႏွင့္ ေရႊဂေဟဆက္၍ နန္းတက္ပြဲသဘင္ ဆင္ယင္ေလသည္။ မင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္လွ်င္ ကာလစမၸာနဂိုျပည္သို႔ေရာက္ေနေသာ မယ္ေတာ္မိဖုရားႀကီးအား၄င္း၊ ဒိသာပါေမာကၡႀကီးအား၄င္း၊ မိတၳီလာျပည္သို႔ပင့္ကာ သူေကာင္းျပဳ၍ တရိုတေသ ကိုးကြယ္ထားေလသည္။ မဟာဇနကမင္းႏွင့္ သီ၀လိေဒ၀ီမိဖုရားတို႔သည္ သားေတာ္တပါးရေသာအခါ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာရွိၾက၍ ျမပုခက္တင္ကာ ဒီဃာ၀ုမင္းသား-ဟု ေခၚတြင္ေစသည္။ ဒီဃာ၀ုမင္းသားေလး အတတ္ပညာစံု၍ အသက္ ၁၆-ႏွစ္ ျပည့္ေသာအခါ သူ႔ကိုအိမ္ေရွ႔မင္းအရာ အပ္ႏွင္းေလေတာ့သည္။ တေန႔ မဟာဇနကမင္းႀကီးသည္ သားေတာ္ကိုေခၚကာ ဥယ်ာဥ္နန္းသို႔ စံျမန္းရန္သြားစဥ္ အ၀င္၀၌ အသီးမ်ား ျပြတ္သိပ္စြာ သီးေနေသာ သရက္ပင္ကိုေတြ႔ရာ မင္းႀကီးႏွင့္ အိမ္ေရွ႔မင္းသားပါ ဆြတ္ခူးစားေသာက္ျပီးျဖစ္သျဖင့္ ေနာက္မွပါလာေသာ ေျခြရံသင္းပင္းမ်ားကလည္း ခူးခြင့္ရျပီျဖစ္ရာ သူ႔ထက္ငါ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆြတ္ယူစားေသာက ္ၾကကုန္၏။ သစ္ခက္တဲနန္းတြင္ တေနကုန္စံျမန္းျပီးမွ ညေနဘက္၌ ျပန္လာရာ ဥယ်ာဥ္၀ရွိ ျပြတ္သိပ္စြာသီးေနေသာ သရက္ပင္မွာ အခက္အလက္မ်ား က်ိဳးပဲ့ပ်က္စီးေနသည္ကိုေတြ႔၍ အက်ိဳးအေၾကာင္းကိုေမးေလရာ အသီးရွိသည့္အတြက္ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္ရေၾကာင္း ေဘးနားက အပင္ကား အသီးမရွိသည့္အတြက္ ထိုကဲ့သို႔ မျဖစ္ရေၾကာင္း ေလွ်ာက္တင္ၾကေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ မင္းႀကီးသည္ ငါတို႔၏ မင္းစည္းစိမ္ကား အသီးျပြတ္စြာသီးေနေသာ သရက္ပင္ႏွင့္ တူေလစြတကား၊ ရန္သူမ်ားႏွင့္ ေန႔စဥ္ဆက္ဆံေနရေသာ ဘ၀မ်ိဳး ျဖစ္ေတာ့သည္တကား။ ရန္သူႏွင့္ကင္းေသာ အျဖစ္ကား ရေသ့ရဟန္းဘ၀ပင္တည္း။ အသီးလံုး၀မသီးေသာ သရက္ပင္ႏွင့္တူ၏။ ငါလည္း သက္ေတာ္ႀကီးေလျပီ၊ ထို႔ေၾကာင့္ အသက္အရြယ္ ႏုပ်ိဳေသးေသာ သားေတာ္ကို ေရႊနန္းစည္းစိမ္ အပ္ႏွင္းကာ ရေသ့၀တ္လဲ၍ ေတာထြက္အံ႔ဟု မိန္႔ေတာ္မူကာ မၾကာမီ ေတာထြက္သြားေလေတာ့သတည္း။ Posted by: mingala at 12.8.10 No comments: Labels: ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔ Monday, August 9, 2010 (၁) ေတမိယဇာတ္ေတာ္ႀကီး ( ဇာတက-) ဇာတ္-ဟူေသာစကားမွာ ဇာတက-ဟူေသာပါဠိမွ ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္ျပီး အျဖစ္ေတာ္ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရွိသည္။ ပါဠိလို ဇာတက-မွာ ျမန္မာလိုအားျဖင့္ ဗုဒၶ၏ ဘုရားေလာင္းဘ၀ အျဖစ္ေတာ္စဥ္မ်ားကို ေဖာ္ျပေဟာၾကားထားရာ က်မ္းပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္- ၁။ ေတမိယဇာတကသည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေတမိမင္းသား၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၂။ ဇနကဇာတကမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဇနက မင္းသား၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၃။ သု၀ဏၰသာမဇာတကမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သု၀ဏၰသာမ၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၄။ ေနမိယဇာတကမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေနမိမင္း၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၅။ မေဟာသဓဇာတကမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ မေဟာသဓာ၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၆။ ဘူရိဒတၱဇာတကမွာ ဘုရားအလာင္းေတာ္ ဘူရိဒတ္နဂါးမင္း၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၇။ စႏၵကုမာရဇာတကမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ စႏၵကုမာရမင္းသား၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၈။ နာရဒဇာတကမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ နာရဒ၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၉။ ၀ိဓူရဇာတကမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ၀ိဓူရသုခမိန္၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္။ ၁၀။ ေ၀ႆႏၲရဇာတကမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၲရာမင္းႀကီး၏ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ( ႏုမွာငါးရာ ရင့္မွာတစ္က်ိပ္-) ဗုဒၶဘာသာတို႔တြင္ ႏုမွာငါးရာ ရင့္မာတက်ိပ္-ဟု ဆိုရိုးစကားတခုရွိသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ပါရမီေတာ္မ်ား၊ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူေနစဥ္ ပါရမီေတာ္ႏုစဥ္ဘ၀ အျဖစ္ေတာ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ဘုရားျဖစ္ခါနီး ပါရမီေတာ္မ်ား ရင့္က်က္ခ်ိန္ အျဖစ္ေတာ္စဥ္ဘ၀မ်ားကို မွတ္သားသိရွိၾကေစရန္ ဆိုရိုးစကားျပဳခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္သည္ ပါရမီေတာ္မ်ား ျပည့္ကာ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ေတာ္ရျပီး ဗုဒၶအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဘ၀တုန္းက အျဖစ္ေတာ္စဥ္မ်ားကို အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ တပည့္သာ၀က စသည္တို႔အား ျပန္လည္၍ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္ ျပန္လည္ေဟာေဖာ္ခဲ့ေသာ အတိတ္အေလာင္းလ်ာ ဘ၀အျဖစ္ေတာ္စဥ္မ်ားကို ဇာတက အမည္ျဖင့္ ပိဋကေတာ္တြင္ က်မ္းတေစာင္ရွိသည္။ ( ဇာတ္ေတာ္တို႔` အေရအတြက္ ) ဇာတကက်မ္း၌ ၀တၳဳေပါင္း ၅၄၇-ပုဒ၊ က႑ေပါင္း ၁၁-ခုရွိသည္။ ပထမက႑ကို ဧကနိပါတ (ဧကနိပါတ္) ဟုေခၚသည္။ ဂါထာတပုဒ္သာ ပါရွိေသာောကာင့္ ဧကနိပတါဟုေခၚျခင္း ျဖစ္သည္။ ဂါထာႏွစ္ပုဒါပါသည္ကို ဒုကနိပါတ္၊ သံုးပုဒ္ပါသည္ကို တိကနိပါတ္၊ ေလးပုဒ္ပါသည္ကို စတုကၠနိပတ္၊ ငါးပုဒ္ပါသည္ကို ပဥၥကနိပါတ္၊ ေျခာက္ပုဒ္ပါသည္ကို ဆကၠနိပါတ္၊ စသည္ျဖင့္ ဂါထာအေရအတြက္အလိုက္ အမည္ေပးထားသည္။ အေရအတြက္အားျဖင့္ ဧကနိပါတ္တြင္ ဇာတက (၀တၳဳ) ၁၅၀-ပါရွိသည္။ ဒုကနိပါတ္၌ ၁၀၀။ တိကနိပါတ္၌ ၅၀။ စတုကၠနိပါတ္၌ ၅၀။ ပဥၥကနိပါတ္၌ ၂၅။ ဆကၠနိပါတ္၌ ၂၀။ သတၱကနိပါတ္၌ ၂၁။ အ႒ကနိပါတ္၌ ၁၀။ န၀ကနိပါတ္၌ ၁၂။ ဒသကနိပါတ္၌ ၁၆။ ဧကာဒသကနိပါတ္၌ ၉။ ဒြါဒသကနိပါတ္၌ ၁၀။ ေတရသကနိပါတ္၌ ၁၀။ ပကိဏၰကနိပါတ္၌ ၁၃။ ၀ီသတိနိပါတ္၌ ၁၄။ တႎသနိပါတ္၌ ၁၀။ စတၱာလီသနိပါတ္၌ ၅။ ပဏၰာသနိပါတ္၌ ၃။ သ႒ိနိပါတ္၌ ၂။ သတၱတိနိပါတ္၌ ၂။ အသီတိနိပါတ္၌ ၅။ မဟာနိပါတ္၌ ၁၀-ပါရွိသည္။ စုစုေပါင္း ဇာတက ၅၄၇ ျဖစ္သည္။ ထို ၅၄၇-ဘ၀တြင္ ႏုစဥ္ဘ၀ေပါင္း ၅၃၇-ဘ၀ႏွင့္ အရင့္အမာဘ၀ ၁၀-ဘ၀ ပါ၀င္သည္။ ဤသည္တို႔ကိုပင္ စုေပါင္းကာ မွတ္သားရ လြယ္ကူေစျခင္းငွာ ႏုမာငါးရာ ရင့္မွာတက်ိပ္-ဟု ေျပာစမွတ္ျပဳခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္အားျဖင့္ ဇာတ္ေတာ္ငါးရာ့ငါးဆယ္ မျပည့္ဘဲ ၅၄၇-သာရွိသည္။ ထိုဇာတ္ေတာ္မ်ားသည္ ျမန္မာမႈနယ္ပယ္၌ ဇာတ္ေတာ္ ၅၅၀-ႏွင့္ ဇာတ္ေတာ္ႀကီး ၁၀-ဘြဲ႔ဟု ထင္ရွားသည္။ ေတ၊ ဇ၊ သု၊ ေန၊ မ၊ ဘူ၊ စန္၊ နာ၊ ၀ိ၊ ေ၀ ဟု အစီအစဥ္အလိုက္ျဖစ္ေအာင္ အတိုေကာက္မွတ္သားၾကေလ့ရွိသည္။ ဇာတ္ေတာ္ဘဲြ႕တို႕၏ အမည္အျပည့္အစံုႏွင့္ ေရးသားသူႏွင့္ ၿပီးစီးခုႏွစ္မွာ- ( ဇာတ္ေတာ္အစဥ္ ) ၁။ (ေတ) ေတမိယဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ) ေကာဇာ-၁၁၄၈-ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလ၊ ၂။ (ဇ) မဟာဇနကဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၇-ခုႏွစ္၊ နယုန္လ၊ ၃။ (သု) သုဝဏၰသာမဇာတ္ (ဦးပညာတိကၡ) ေကာဇာ-၁၁၈၈-ခုႏွစ္၊ နယုန္လ၊ ၄။ (ေန) ေနမိဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၈-ခုႏွစ္၊ ၀ါဆိုလ၊ ၅။ (မ) မေဟာသဓာဇာတ္(ပ၊ဒု) (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၆-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလ၊ ၆။ (ဘူ) ဘူရိဒတၱဇာတ္ (ရွင္နႏၵေမဓာ)ေကာဇာ-၁၁၄၈-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လ၊ ၇။ (စန္) စႏၵကုမာရဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၄-ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလ၊ ၈။ (နာ) နာရဒဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၄-ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလ၊ ၉။ (၀ိ) ဝိဓူရဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၅-ခုႏွစ္၊ ၀ါေခါင္လ၊ ၁၀။ (ေ၀) ေဝႆႏၲရာဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၅-ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလ၊ (က်မ္းျပီးခုနစ္ အစဥ္) စႏၵကုမာရဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၄-ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလ၊ နာရဒဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၄-ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလ၊ ဝိဓူရဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၅-ခုႏွစ္၊ ၀ါေခါင္လ၊ ေဝႆႏၲရာဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၅-ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလ၊ မေဟာသဓာဇာတ္(ပ၊ဒု) (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၆-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလ၊ မဟာဇနကၠဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၇-ခုႏွစ္၊ နယုန္လ၊ ေနမိဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ)ေကာဇာ-၁၁၄၈-ခုႏွစ္၊ ၀ါဆိုလ၊ ဘူရိဒတၱဇာတ္ (ရွင္နႏၵေမဓာ)ေကာဇာ-၁၁၄၈-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လ၊ ေတမိယဇာတ္ (မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ) ေကာဇာ-၁၁၄၈-ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလ၊ သုဝဏၰသာမဇာတ္ (ဦးပညာတိကၡ) ေကာဇာ-၁၁၈၈-ခုႏွစ္၊ နယုန္လ၊ ေတ၊ ဇ၊ သု၊ ေန၊ မ၊ ဘူ၊ စန္၊ နာ၊ ၀ိ၊ ေ၀-ဟူေသာ စကားႀကီးဆယ္လံုးသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ဇာတ္ေတာ္ဆယ္ဘြဲ႔ကို ေဖာ္ျပသည့္ အတိုေကာက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ပထမစကားလံုးျဖစ္သည့္ (ေတ) ဟူသည္မွာ ေတမိယ-မင္းသား၏ ဘ၀အေၾကာင္းကို ဆိုလိုသည္။ ေရွးအခါက ကာသိကရာဇ္မင္းႀကီးႏွင့္ စႏၵာေဒ၀ီမိဖုရားတြင္ ေတမိယကုမာရ-ေခၚ မင္းသားေလးတပါး ဖြားျမင္ေလသည္။ သားေတာ္ဟူ၍ ဤတပါးပင္ရွိသည္။ ငယ္စဥ္က ခမည္းေတာ္ ကာသိကရာဇ္မင္းႀကီးသည္ တေန႔တြင္ ေတမိယမင္းသားေလးကို ရင္၀ယ္ထားလ်က္ ခိုးသားေလးဦးကို ထိတ္လန္႔ဖြယ္ ျပစ္ဒဏ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးခတ္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ထီးျဖဴေအာက္တြင္ ခ်သိပ္ထားစဥ္ မင္းသားငယ္သည္ ထိုသို႔ သူတပါးအား ထိတ္လန္႔ဖြယ္ ျပစ္ဒဏ္ စီရင္ရျခင္းမ်ားကို မႏွစ္ျမိဳ႔သျဖင့္ စိတ္အဆင္းရဲႀကီး ဆင္းရဲကာ မွိန္း၍ ဤသို႔စဥ္းစားမိ၏။ ဘုရားေလာင္းျဖစ္၍ ေနာက္ေနာက္ ဘ၀မ်ားကို ျပန္လည္ေတြးျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိေလသည္။ ငါသည္လည္း တေန႔တြင္ ဘုရင္လုပ္ရေခ်ဦးမည္။ ဤသို႔ သူတပါးအား အျပစ္ဒဏ္စီရင္ရာ၌ အကယ္၍ မွားယြင္းစြာစီရင္မိအံ႔ ငါ့၌ ဆင္းရဲပူပန္မႈေရာက္လတံ႔။ ငါသည္ ယခင္ဘ၀က မင္းျပဳကာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကို မွားယြင္းစြာစီရင္မိသျဖင့္ ငရဲျပည္တြင္ ၾကာျမင့္စြာ ခံခဲ့ရသလို ယခုတဖန္ ခံရဦးမည္၊ ယခု မည္သို႔ၾကံရမည္နည္း။ ထိုအခ်င္းအရာကို ယခင္ ၇-ဘ၀က မိခင္ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးေသာ ထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီး ေတြ႔သိ၍ ကိုယ္ထင္ျပျပီးလွ်င္ ေမးျမန္းရာ ဘုရင္မလုပ္လိုေသာ ဆႏၵကို သိရသျဖင့္- မင္းသားသည္ ငရဲလားမည့္ေဘးကိုသာ ေတြးေၾကာက္လွေလေသာေၾကာင့္ ထိုေန႔မွစ၍ နတ္သမီးအၾကံေပးခ်က္အတိုင္း ဆြ႔ံအ နားထိုင္းသူမ်ားကဲ့သို႔ မလႈပ္မယွက္ ေၾကာင္တက္တက္ ေနထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။ ထိုအခ်င္းအရာကို အထိန္းေတာ္မ်ား ေတြ႔ၾကေသာ္ မိဖုရားႀကီးထံ ခ်က္ခ်င္း၀င္၍ သံေတာ္ဦးတင္ေလလွ်င္- မိဖုရားႀကီးသည္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သားေတာ္အား စမ္းသပ္ျပီးေနာက္ ဧကန္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရေသာေၾကာင့္ ဘုရင္ႀကီးထံ ခ်ဥ္းကပ္ျပီး အက်ိဳးအေၾကာင္း တင္ျပေသာအခါ ဘုရင္ႀကီးက ပုဏၰားေတာ္မ်ားအား သားေတာ္ေလး စကားေျပာရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျပဳလုပ္ေစ၏။ အစားအေသာက္ ကစားစရာတုိ႔ျဖင့္ ျမဴဆြယ္ေသာ္လည္း မရ။ ပြဲေတာ္တည္ခ်ိန္ မေၾကြးဘဲ ငိုေအာင္ထားေသာ္လည္း မငို၊ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္၍ ေအာ္ဟစ္ေအာင္လုပ္ေသာ္လည္း မရ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး၍ ေအာ္ဟစ္ေအာင္လုပ္ေသာ္လည္း မရ၊ ေဒါသထြက္၍ ေအာ္ဟစ္ေအာင္လုပ္ေသာ္လည္း မရ၊ ခ်စ္ေမတၱာစိတ္ ယိုဖိတ္၍ ရယ္ျပံဳးေအာင္လုပ္ေသာ္လည္း မရ၊ ကၽြမ္းဘား မ်က္လွည့္ ရုပ္ေသးပြဲမ်ားျဖင့္ စမ္းသပ္ေသာ္လည္း မတုန္လႈပ္၊ ဆင္လိမၼာမ်ား၊ အစြယ္မဲ့ ေျမြမ်ား၊ လက္နက္မ်ား မီးမ်ားျဖင့္ စမ္းသပ္ေသာ္လည္း မေၾကာက္၊ တင္္လဲလူးျခင္း၊ အပုပ္နံ႔ေပးျခင္း၊ မႈိင္းတိုက္ျခင္းျပဳေသာ္လည္း မရ၊ လွပေသာ မိန္းမပ်ိဳမ်ားႏွင့္ ဆိတ္ကြယ္ရာတြင္ ေတြ႔ဆံုေစေသာ္လည္း မရ။ မင္းသားေလး စိတ္ထဲတြင္ကား ငရဲခံရသည္ကိုသာ ျမင္ေနသည္။ မင္းသားေလး ၁၇-ႏွစ္သို႔ေရာက္သည့္တိုင္ ထူးျခားမႈမရွိျဖင့္ ပုဏၰားေတာ္မ်ားအား ေခၚယူေျပာဆိုရာ ပုဏၰားေတာ္မ်ားက- မင္းသားေလး တည္ရွိေနမည္ဆိုလွ်င္ အရွင္မင္းႀကီးသည္၄င္း၊ မိဖုရားႀကီးသည္၄င္း၊ တိုင္းျပည္သည္၄င္း၊ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ပါလိမ့္မည္။ ဤေဘးဆိုးႀကီးက လြတ္ေျမာက္လိုက မင္းသားအား ေျမတြင္း၌ ျမႇဳပ္ႏွံရပါမည္-ဟု ေလွ်ာက္တင္ေသာအခါ ဘုရင္ႀကီး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြား၏။ ထိုအခါ မိဖုရားႀကီးက မင္းသားအား စိတ္ေျပာင္းေစရန္ ထီးနန္းစည္းစိမ္ျဖင့္ အပ္ႏွင္းေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၇-ရက္ေစ့သည့္တိုင္ မထူးျခားသျဖင့္ ဘုရင္ႀကီးက ေဒါသထြက္ျပီး ရထားမွဴးကိုေခၚ၍ နက္ျဖန္နံနက္ မိုးေသာက္လွ်င္ ဤမင္းသားအား ဘုရင္အသံုးအေဆာင္ခၽြတ္၍ ေတာရပ္ျမိဳင္လယ္သို႔ ရထားႏွင့္ ေခၚေဆာင္သြားျပီး တြင္းတူးေျမျမႇဳပ္ေစ-ဟု အမိန္႔ေတာ္မွတ္သည့္အတိုင္း ရထားမွဴးလည္း အမိန္႔ေတာ္ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္သျဖင့္ ေတမိယမင္းသားကို ေခၚသြားျပီး တြင္းတူးေနစဥ္-တြင္းအထက္မွ အသံၾကား၍ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ- အိုရထားမွဴး ဘာကိစၥအတြက္ တြင္းတူေနရသနည္း- သင္ မင္းမႈထမ္းသည္ အျပစ္လည္းလြတ္၍ ဆုလာဘ္မ်ားပင္ ရေစျခင္းငွါ ယခုပင္လွ်င္ ေရႊနန္းေတာ္သို႔ျပန္၍ အေၾကာင္းစံု သံေတာ္ဦးတင္ေလာ့-ဟု မင္းသားဆိုေလေသာ္ ရထားမွဴးသည္ ၀မ္းပန္းတသာျဖင့္ အျမန္သြားေလေတာ့၏။ ခမည္းေတာ္ မည္ေတာ္ႏွင့္တကြ အားလံုး ၀မ္းသာမဆံုးရွိၾက၏။ ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ သားေတာ္အား ေတာတြင္း၌ပင္ ဘိသိက္သြန္း နန္းအပ္ကာ ျပန္ေခၚမည္ဟုၾကံစည္၍ အခ်ိန္ယူလ်က္ မင္းခမ္းမင္းနားျပည့္စံုစြာ ဖန္တီးေစျပီးမွ သားေတာ္ရွိရာ ေတာရပ္ျမိဳင္ေျခသို႔ ေလးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ၾကြခ်ီေတာ္မူေလသည္။ ခရီးဆိုက္၍ သားေတာ္ ေတမိမင္းသားမွာ ရေသ့၀တ္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔လွ်င္ ၀တ္ျပဳလ်က္- သားေတာ္ ေတာတြင္း၌ အဘယ္ကဲ့သို႔ေသာ အစာအာဟာရမ်ား မွီ၀ဲေနရ၍ ဤမွ်အသားအေရ အေရာင္အဆင္း ၀င္း၍ ၾကက္သေရမဂၤလာ ေဆာင္ပါသနည္း။ ဖခမည္းေတာ္ ေတာတြင္း၌ ဆားမပါေသာ သစ္ရြက္စိမ္းကိုသာ မွီ၀ဲရပါသည္။ အေရာင္အဆင္းဟူသည္ကား-စိတ္ျငိမ္သက္ေသာသူ၊ ပူပင္ေသာက ေဒါသကင္း၍ တပ္မက္ျခင္းမရွိသူမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းေပစြ သားေတာ္ ခမည္းေတာ္သည္ပင္ ဤေသာကကင္းေ၀းေသာ ရေသ့ဘ၀ကို လိုလားလာေခ်ျပီ။ သားေတာ္ကား အသက္ ႏုပါေသး၏။ တရားဓမၼလည္း ျပည့္၀၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ခမည္းေတာ္ ေတာထြက္ႏိုင္ေစ ျခင္းငွါ ထီးေမြနန္းေမြ လက္ခံျပီး ႏုပ်ိဳစဥ္ ေရႊနန္းစည္းစိမ္ ခံစားပါ။ အသက္ႀကီးလာမွ သားေတာ္ရွိက သားေတာ္ကို နန္းအပ္ကာ ေတာထြက္မည္ဆိုလွ်င္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားအားလည္း ကူညီရာေရာက္မည္ မဟုတ္ပါေလာ။ အို ဖခမည္းေတာ္ သတၱ၀ါတို႔မည္သည္ ႀကီးသည္ ငယ္သည္မဟုတ္ ေသျခင္းေဘးက အခ်ိန္မေရြး လာသည္မဟုတ္ပါေလာ၊ ေရႊနန္းစည္းစိမ္ကိုလည္း ခံစားလိုစိတ္ မရွိ၍ ဆြံ႔အ နားထိုင္းဟန္ ေနခဲ့ျပီ။ စသည္ျဖင့္ ေတမိယ ရေသ့ေလးက အက်ယ္တ၀င့္ တရားျပျပီးသည့္အဆံုး၌ ဘုရင္ႀကီး မိဖုရားႀကီးႏွင့္ တကြ အားလံုးေသာ မင္းခ်င္းတို႔ ကၽြတ္တန္း၀င္ကာ ရေသ့၀တ္ၾကကုန္သတည္း။ Posted by: mingala at 9.8.10 No comments: Labels: ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔ Saturday, March 20, 2010 (၁) ဇနကဇာတ္ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔တြင္ ပါ၀င္ေသာ ဇနကဇာတ္ကို ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးစန္းလႈိင္-က သရုပ္ေဖာ္ေရးဆြဲထားသည္။ ဇနကဇာတ္အက်ဥ္းကို တင္ျပအပ္ပါသည္။ ေရွးသေရာအခါ ၀ိေဒဟရာဇ္တိုင္း မိထိလာျပည္တြင္ မဟာဇနကမင္းႀကီး နန္းစံသည္။ ထိုမင္းႀကီး နတ္ရြာစံလွ်င္ သားေတာ္ႀကီး အရိ႒ဇနက မင္းျပဳ၍ သားေတာ္ငယ္ ေပါလဇနကကို အိမ္ေရွ႔အရာ ေပးသည္။ ထိုသို႔ျပဳရာမွ ေနာင္ေတာ္မင္းသည္ သူတပါးကုန္းေခ်ာမႈေၾကာင့္ ညီေတာ္ကို မယံုၾကည္၍ ဖမ္းဆီးရာမွ ညီေနာင္ႏွစ္ဦး စစ္ျပိဳင္ၾကသည္။ ေနာင္ေတာ္ စစ္ရႈံး၍ စစ္ပြဲ၌ က်ဆံုးသြားသည္။ မိဖုရားႀကီးလည္း ကိုယ္၀န္အရင့္အမာရွိေနရာ သူဆင္းရဲအသြင္ေဆာင္၍ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သြားရသည္။ မိဖုရားႀကီးသည္ ကာလစမၸာနဂိုရ္ျပည္သို႔ ေရာက္သြားသည္။ ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးက ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။ အခ်ိန္ေရာက္ေသာ္ ဘုရားေလာင္း သားေတာ္ကို ဖြားျမင္သည္။ မဟာဇနက-ဟု အမည္ေပးသည္။ မဟာဇနကမင္းသား အရြယ္ေရာက္လွ်င္ ခမည္းေတာ္၏ မိထိလာျပည္ကို ျပန္သိမ္းႏိုင္ရန္ ဥစၥာမ်ား စုေဆာင္းသည္။ ဥစၥာမ်ားရရန္ သေဘၤာျဖင့္ ကုန္ကူးထြက္သည္။ ပင္လယ္ခရီးလမ္းတြင္ ေလျပင္းက်ကာ သေဘၤာနစ္သည္။ မင္းသားလည္း ဇြဲလုံ႔လ မေလွ်ာ့။ အႏိုင္မခံ အရႈံးမေပး။ ပင္လယ္တြင္ ကူးခတ္သည္။ ပင္လယ္ေစာင့္ မဏိေမခလာ နတ္သမီးက လ်စ္လ်ဴရႈ၍ မထားႏိုင္။ မင္းသားကို ဆယ္တင္၍ မိထိလာျပည္သို႔ ပို႔ေဆာင္ကာ ေက်ာက္ဖ်ာထက္၌ တင္ထားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေပါလဇနကမင္းႀကီး နတ္ရြာစံသြားသည္မွာ ၇-ရက္ရွိျပီ ျဖစ္သည္။ သားေတာ္ မရွိ၊ သမီးေတာ္ သီ၀လိေဒ၀ီ တပါးသာ က်န္ရစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းေလာင္းရွာရန္ ဖုတ္သြင္းရထား ေစလႊတ္ထားသည္။ ရထားသည္ ဇနကမင္းသား အိပ္စက္ရာ ေက်ာက္ဖ်ာ၌ ဆိုက္၍ မင္းသားကို နန္းေတာ္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ ဇနကမင္းသားလည္း ရာဇပလႅင္၏ ဦးေခါင္းဘက္ကို ျပႏိုင္ျခင္း၊ ေလးေတာ္ တင္ႏိုင္ျခင္း၊ ေရႊအိုး ၁၆-လံုးကို ေဖာ္ေပးႏိုင္ျခင္းျဖင့္ အစြမ္းျပခဲ့သည္။ အားလံုးပင္ မင္းသားကို ဘုန္းရွင္၊ ကံရွင္မွန္း သိကာ နန္းတင္ၾကသည္။ မဟာဇနကမင္းသည္ မင္းျပဳေနရာမွ တေန႔ေသာ္ သရက္ဥယ်ာဥ္သို႔ ထြက္စဥ္ သံေ၀ဂရသြားသည္။ နန္းစည္းစိမ္ကို မေပ်ာ္ပိုက္ေတာ့ဘဲ ေတာထြက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ နန္းေတာ္အထက္ ျပာသာဒ္၌ ရဟန္းျပဳျပီးလွ်င္ ေတာသို႔ ထြက္ၾကြသြားသည္။ မိဖုရားႏွင့္ အေျခြအရံမ်ားသည္ ေတာသို႔လိုက္၍ ေတာင္းပန္ၾကေသာ္လည္း ဘုရားေလာင္း မဟာဇနကမင္းက လက္မခံ။ နန္းေတာ္သို႔ ျပန္မၾကြ။ ေတာ၌သာပင္ တရားအားထုတ္ေနထိုင္ေလသည္။ အကိုး။ ။ ၅၅၀-ဇနကဇာတ္။ (မင္းယုေ၀) (ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၄-ခု ႏို၀င္ဘာလ)

ေစတနာေကာင္းမွ လာဘ္ရ၏

ေရွးအခါက ဘုရားေလာင္းသည္ ေပါက္ပင္ႀကီးတစ္ပင္တြင္ ရုကၡစိုးနတ္ ျဖစ္ေန၏။ ဆင္းရဲသား ပုဏၰား တစ္ဦးသည္ ေပါက္ပင္ႀကီး၏ ေျခရင္း အမႈိက္သရိုက္မ်ားကို ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း၏၊ ပန္း၊ ဆီမီး၊ အေမႊးတိုင္မ်ားျဖင့္လည္း ပူေဇာ္၏၊ ထို႔ေနာက္... “ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရပါ၏ေလာ...ဟု ဆိုလွ်က္ ျပန္သြား၏” တစ္ေန႔ ပုဏၰားအိုတစ္ဦး ေရာက္လာ၏၊ အို ပုဏၰားငယ္ စိတ္မရွိ ၾကားမႈမရွိသည့္ ေပါက္ပင္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ပူေဇာ္ရသနည္း...ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရပါ၏ေလာ-ဟု ေမးရသနည္း၊ အဘပုဏၰား အကၽြႏု္ပ္သည္ ခ်မ္းသာလို၍ ပူေဇာ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ဤအပင္၌ နတ္မ်ားရွိ၏၊ ထိုအခါ ပုဏၰားအိုသည္ ဖန္ဆင္းထားေသာ ပုဏၰားအိုအသြင္မွ နတ္အသြင္ ျပလိုက္သည္၊ ပုဏၰားငယ္ ငါသည္ ဤအပင္ေစာင့္ နတ္ျဖစ္၏၊ မေၾကာက္လင့္...သင့္အား ဥစၥာတို႔ကို ငါေပးအံ႔။ ထိုသို႔ေျပာဆိုကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ မၾကာမီ ပုဏၰားငယ္သည္ အိမ္ေအာက္မွ ေရႊအိုးမ်ားကို တူးေဖာ္ရရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိလည္း သံုးစြဲ၊ အလွဴအတန္းလည္းလုပ္၊ သီလလည္း ေဆာက္တည္ကာ ထာဝရခ်မ္းသာသြား ခဲ့ေပသည္။ ေစတနာေကာင္း၍ ပုဏၰားငယ္မွာ လာဘ္ဥစၥာမ်ား ရရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ (စတုတၳနိပါတ္ ပလာသဇာတ္) Posted by: mingala at 4.7.12 No comments: Labels: ငါးရာ့ငါးဆယ္ မွတ္သားဖြယ္ Tuesday, May 1, 2012 ဆရာကို ရန္ျငိဳးထားေသာ မင္းသား တကၠသိုလ္ျပည္ ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးထံ၌ ပညာသင္ၾကားရန္ လာေရာက္ေနၾကေသာ တပည့္မ်ားတြင္ ဗာရာဏသီျပည္ ျဗဟၼဒတ္မင္းႀကီး၏ သားေတာ္ မင္းသားတစ္ပါးလည္း ပါရွိသည္။ တစ္ေန႔ေသာညအခါ မင္းသားသည္ ဆရာႀကီးႏွင့္အတူ ျမစ္ဆိပ္သို႔ ေရခ်ိဳးရန္ လိုက္ပါသြားရာ လမ္းခရီး အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႔တြင္ အျဖဴခၽြတ္၍ သန္႔စင္စြာ ေနလွန္းထားေသာ ႏွမ္းဖ်ာကို ေတြ႔သျဖင့္ ႏွမ္းတစ္ဆုပ္ကို ႏႈိက္ယူထား၍ စားလိုက္သည္။ Read more »

မဂၤလာသတင္းစဥ္

ပံုျပင္ ( ၁၀ ) ( ထူးျခားေသာ စကားလက္ေဆာင္ ) အခါတပါး၌ ျမိဳ႔တျမိဳ႔တြင္ ကုေဋၾကြယ္ ကံုလံုၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးႀကီးတဦးရွိ၏။ တေန႔ေသာအခါ ထိုသူေ႒းႀကီး ေနေသာျမိဳ႔သို႔ ရေသ့တပါးၾကြလာသည္။ ရတနာသံုးပါး ရိုေသဆည္းကပ္သူ သူေ႒းႀကီးသည္ ထိုသတင္းကိုၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္း ရေသ့ဆရာႀကီးအား မိမိေနအိမ္သို႔ ပင့္ဖိတ္ျပီး ဆြမ္းကပ္သည္။ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျပီး၍ ရေသ့ႀကီး ျပန္ၾကြမည္အျပဳတြင္ ကုန္သည္သူေ႒းႀကီးက ရေသ့ႀကီးအား အရွင္ရေသ့၊ ျပန္မၾကြမီ တပည့္ေတာ္အား တန္ဖိုးရွိေသာ အဆံုးအမၾသ၀ါဒ စကားေလးမ်ား ေျပာၾကားေတာ္မူပါ-ဟု ပန္ၾကားသည္။ ရေသ့ႀကီးက-သူေ႒းမင္း၊ ေနာက္တပတ္ ဒီလိုအခ်ိန္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္က္ုိ ေစာင့္ပါ၊ ထိုအခါ သင္လိုခ်င္ေသာ တရားအဆံုးအမစကားကို ကၽြႏ္ုပ္ျမြက္ၾကားမည္။ ယခုေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ ခရီးဆက္ရန္ တာ၀န္ရွိ၍ ခြင့္ျပဳေပဦးေလာ့-ဟု ဆိုကာ ၾကြသြားေလသည္။ ထိုေန႔မွစ၍ သူေ႒းႀကီးလည္း ရေသ့ႀကီး မွာၾကားသည့္ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္၍ ေစာင့္၏၊ တပတ္ၾကာေသာ္ ရေသ့ႀကီးသည္ သူေ႒းႀကီးအိမ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္လာသည္၊ သူေ႒းႀကီးလည္း ေကာင္းမြန္ေသာ ခ်ိဳခ်ဥ္ခဲဘြယ္ ေဘာဇဥ္မ်ား ေလာင္းလွဴရန္ အထူးစီစဥ္ထားသည္။ ရေသ့ႀကီးၾကြလာေသာ္ ဆြမ္းေလာင္းရန္ သပိတ္ကို ဖြင့္လိုက္၏၊ ထိုအခါ ရေသ့ႀကီး၏ သပိတ္ထဲတြင္ ႏြားေခ်းေျခာက္မ်ား၊ အမႈိက္သရိုက္မ်ားႏွင့္ ရႈပ္ေထြး ညစ္ေပေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ သူေ႒းႀကီးက ရြံရွာလ်က္- ရွင္ရေသ့၊ သပိတ္ထဲမွာ အမႈိက္သရိုက္နဲ႔ အညစ္အေၾကးမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနလို႔ပါလား-ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ရေသ့ဆရာႀကီးက-သူေ႒းႀကီး၊ သင့္ရဲ႔ ဆႏၵအရ ေလာင္းလွဴစရာရွိတာကိုသာ ေလာင္းလွဴပါ၊ က်န္သည့္အေရးအတြက္ သင္မွာ တာ၀န္မပိုသင့္ပါ-ဟု ဆို၏။ သူေ႒းႀကီးက အို-ဒီလိုအညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ ျပည့္နက္ေနတဲ့ သပိတ္ထဲကို တပည့္ေတာ္ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ ဆြမ္းခဲဘြယ္ေတြ ေလာင္းလွဴလိုက္လွ်င္ အညစ္အေၾကးေတြ ျဖစ္သြားမွာေပါ့၊ အရွင္ဘုရား သပိတ္ေတာ္ကို ေဆးေၾကာသုတ္သင္ျပီးမွ တပည့္ေတာ္ရဲ႔ ဆြမ္းခဲဘြယ္ကို ေလာင္းလွဴပါရေစ-ဟု ဆို၏။ ထို႔ေနာက္ ရေသ့ဆရာႀကီး၏ သပိတ္ကို ေရျဖင့္စင္ၾကယ္စြာ ေဆးျပီး ဆြမ္းခဲဘြယ္ ခ်ိဳခ်ဥ္မ်ားကို ေလာင္းလွဴလိုက္သည္။ သူေ႒းႀကီး ဆြမ္းေလာင္းလွဴျပီးေသာအခါ ရေသ့သည္ သူ၏သပိတ္ကိုပိုက္ကာ ၾကြသြားမည္ျပဳ၏။ သူေ႒းႀကီးက အရွင္ရေသ့ႀကီး၊ ဟိုတခါက ဆိုခဲ့ေသာစကားကို ေမ့ေလ်ာ့ေနျပီ ထင္ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ကို အဆံုးအမစကား ေျပာမယ္ဆိုလို႔ တပည့္ေတာ္ေစာင့္ေနတာ တပတ္တိတိ ရွိေနပါျပီ-ဟု ဆို၏။ ေၾသာ္-ဒါမ်ားလား၊ သင့္ကို ကၽြႏ္ုပ္ေပးခဲ့တဲ့ စကား အဆံုးအမလက္ေဆာင္ မရေသးဘူးလား၊ ကၽြႏ္ုပ္ သင္လိုခ်င္တဲ့ အဆံုးအမ စကားလက္ေဆာင္ကို မၾကာေသးခင္ေသာအခ်ိန္ကပဲ ေပးခဲ့ျပီးပါျပီ၊ အသင္ သတိမမူ၍ ဂူမျမင္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ရဲ႔ သပိတ္မွာ အညစ္အေၾကး အမႈိက္သရိုက္ေတြရွိလို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆြမ္းခဲဘြယ္မ်ားကို သင္မေလာင္းခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ ဒီလိုပဲ သင့္ရဲ႔အတြင္းစိတ္မွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ မာန္မာနေတြ ျပည့္လွ်ံေနတယ္၊ ဒါေတြကို အရင္ စင္ၾကယ္ေအာင္လုပ္ပါ၊ ဒါမွ သင္-ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရလိမ့္မယ္။ ဤသို႔ဆိုကာ ရေသ့ႀကီး ထြက္ခြါသြားပါေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ သူေ႒းႀကီးသည္ ရေသ့ႀကီး၏ အဆံုးအမကို ေကာင္းစြာနားလည္သေဘာေပါက္သြားသည္၊ ရေသ့ႀကီးအား မ်ားစြာ ၾကည္ညိဳေလးစားသြားေလသည္။ ( ဟံသူရေစာ ) ( ေဗာဓကထာကို ျပန္ဆိုသည္ ) ( ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၀-ခု ဧျပီလ ) Posted by: mingala at 20.2.09 Labels: ပံုျပင္ No comments: