ေစတနာေကာင္းမွ လာဘ္ရ၏

ေရွးအခါက ဘုရားေလာင္းသည္ ေပါက္ပင္ႀကီးတစ္ပင္တြင္ ရုကၡစိုးနတ္ ျဖစ္ေန၏။ ဆင္းရဲသား ပုဏၰား တစ္ဦးသည္ ေပါက္ပင္ႀကီး၏ ေျခရင္း အမႈိက္သရိုက္မ်ားကို ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း၏၊ ပန္း၊ ဆီမီး၊ အေမႊးတိုင္မ်ားျဖင့္လည္း ပူေဇာ္၏၊ ထို႔ေနာက္... “ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရပါ၏ေလာ...ဟု ဆိုလွ်က္ ျပန္သြား၏” တစ္ေန႔ ပုဏၰားအိုတစ္ဦး ေရာက္လာ၏၊ အို ပုဏၰားငယ္ စိတ္မရွိ ၾကားမႈမရွိသည့္ ေပါက္ပင္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ပူေဇာ္ရသနည္း...ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရပါ၏ေလာ-ဟု ေမးရသနည္း၊ အဘပုဏၰား အကၽြႏု္ပ္သည္ ခ်မ္းသာလို၍ ပူေဇာ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ဤအပင္၌ နတ္မ်ားရွိ၏၊ ထိုအခါ ပုဏၰားအိုသည္ ဖန္ဆင္းထားေသာ ပုဏၰားအိုအသြင္မွ နတ္အသြင္ ျပလိုက္သည္၊ ပုဏၰားငယ္ ငါသည္ ဤအပင္ေစာင့္ နတ္ျဖစ္၏၊ မေၾကာက္လင့္...သင့္အား ဥစၥာတို႔ကို ငါေပးအံ႔။ ထိုသို႔ေျပာဆိုကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ မၾကာမီ ပုဏၰားငယ္သည္ အိမ္ေအာက္မွ ေရႊအိုးမ်ားကို တူးေဖာ္ရရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိလည္း သံုးစြဲ၊ အလွဴအတန္းလည္းလုပ္၊ သီလလည္း ေဆာက္တည္ကာ ထာဝရခ်မ္းသာသြား ခဲ့ေပသည္။ ေစတနာေကာင္း၍ ပုဏၰားငယ္မွာ လာဘ္ဥစၥာမ်ား ရရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ (စတုတၳနိပါတ္ ပလာသဇာတ္) Posted by: mingala at 4.7.12 No comments: Labels: ငါးရာ့ငါးဆယ္ မွတ္သားဖြယ္ Tuesday, May 1, 2012 ဆရာကို ရန္ျငိဳးထားေသာ မင္းသား တကၠသိုလ္ျပည္ ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးထံ၌ ပညာသင္ၾကားရန္ လာေရာက္ေနၾကေသာ တပည့္မ်ားတြင္ ဗာရာဏသီျပည္ ျဗဟၼဒတ္မင္းႀကီး၏ သားေတာ္ မင္းသားတစ္ပါးလည္း ပါရွိသည္။ တစ္ေန႔ေသာညအခါ မင္းသားသည္ ဆရာႀကီးႏွင့္အတူ ျမစ္ဆိပ္သို႔ ေရခ်ိဳးရန္ လိုက္ပါသြားရာ လမ္းခရီး အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႔တြင္ အျဖဴခၽြတ္၍ သန္႔စင္စြာ ေနလွန္းထားေသာ ႏွမ္းဖ်ာကို ေတြ႔သျဖင့္ ႏွမ္းတစ္ဆုပ္ကို ႏႈိက္ယူထား၍ စားလိုက္သည္။ Read more »